Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2020


 
«Πάω με τις γκόμενες...

 από κάθε μέρα σε μια, 

να αδειάσει το πακέτο αλλιώς έχει βιασμό»

Παίχτης του Big Brother

«Όσο προχωρεί ο καιρός και τα γεγονότα, 

ζω ολοένα με το εντονότερο συναίσθημα 

πως δεν είμαστε στην Ελλάδα, 

πως αυτό το κατασκεύασμα 

που τόσο σπουδαίοι και ποικίλοι απεικονίζουν καθημερινά,

 δεν είναι ο τόπος μας, 

αλλά ένας εφιάλτης με ελάχιστα φωτεινά διαλείμματα, 

γεμάτα με μια πολύ βαριά νοσταλγία. 

Να νοσταλγείς τον τόπο σου, 

ζώντας στον τόπο σου, 

τίποτε δεν είναι πιο πικρό»

Γιώργος Σεφέρης

«Να δούμε ακόμα πού θα φτάσουμε!

Δεν αφήσαμε βρωμιά,

 δεν αφήσαμε σιχαμένη πράξη,

 που να μην την κάνουμε, 

δεν αφήσαμε πονηρό διαλογισμό

 που να μην τον πούμε ή να μην τον γράψουμε

 με την μεγαλύτερη αδιαντροπιά. 

Ξεχαλινωθήκαμε πια ολότελα. 

Ποτέ ο άνθρωπος δεν είχε φτάσει 

ούτε στην μισή αναισθησία και σιχαμένη παραμόρφωση,

 απ’ όσο έφτασε σήμερα...»

Φώτης Κόντογλου / Μυστικά Άνθη /  Εκδόσεις Αστήρ 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου