Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου 2020


 Είναι δυο άνθρωποι... 

Ο ένας με μαχαίρι, ο άλλος άοπλος... 

Αυτός με το μαχαίρι λέει στον άλλο 

"Θα σε σκοτώσω..." 

"Μα γιατί", 

ρωτά ο άοπλος, 

"Τι σου 'χω κάνει;

 Πρώτη φορά βλεπόμαστε.

 Ούτε σε ξέρω ούτε με ξέρεις..." 

"Γι' αυτό ακριβώς θα σε σκοτώσω. 

Αν γνωριζόμασταν, 

μπορεί να σ' αγαπούσα",

λέει αυτός με το μαχαίρι... 

"Ή και να με μισούσες",

 λέει ο άοπλος.

"Να με μισούσες τόσο,

 που με χαρά μεγάλη θα με σκότωνες. 

Γιατί να στερηθείς μια τέτοια απόλαυση;

 Έλα να γνωριστούμε..." 

"Κι αν σ' αγαπήσω", 

επιμένει ο οπλισμένος,

αν σ' αγαπήσω, 

τι θα κάνει ετούτο το μαχαίρι;" 

"Ω, μη φοβάσαι", 

λέει ο άοπλος,

 "σκοτώνει ακόμη κι η αγάπη. 

Και τότε είναι ακόμη πιο μεγάλη η απόλαυση". 

 Αργύρης Χιόνης / Ασήμαντα Περιστατικά


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου