Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Παρασκευή 18 Ιουνίου 2021




"O εξάδελφος πίθηκος

κι 

ο εξάδελφος άγγελος."


Georg Christoph Lichtenberg


"Οι μεγάλες υποκρισίες δεν υπάρχουν για να κρύψουμε

 την ασχήμια και το κακό που έχουμε μέσα μας,;

αλλά την κενότητά μας. 

Το πιο δύσκολο πράγμα να κρυφτεί

είναι κάτι που δεν υπάρχει."

Eric Hoffer



"Mόνο οι άνθρωποι που δεν είναι ικανοποιημένοι με τον εαυτό τους έχουν χώρο για μίσος προς στους άλλους. Η μη ικανοποίηση, η δική μας ανομολόγητη αποτυχία να είμαστε αυτό που θέλαμε, μας κάνει ειρωνικούς, επιθετικούς, κακούς, αυστηρούς, αναιδείς, αντικοινωνικούς, βίαιους και υβριστικούς προς τους άλλους. 

Ο άνθρωπος που βιώνει το αίσθημα της αποτυχίας, ακόμη κι αν θεωρείται επιτυχημένος από τους άλλους, εύκολα προσομοιάζει με ζώο αφήνοντας τα ένστικτά του να τον οδηγούν. Κι αυτά τα αρχέγονα ακαλλιέργητα ένστικτα όταν υπερισχύουν, συνήθως σε δύσκολες τραυματικές εμπειρίες της εφηβείας, εποχές πειραματισμού της σεξουαλικής ταυτότητας και συμπεριφοράς, εποχές που βιώνει ο έφηβος μια πίεση να αρέσει, να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των γονέων και των μεγαλύτερων, αν δεν συνοδεύονται από ουσιαστική ενδοσκόπηση σε καθορίζουν. 

Εκεί, η μόνη αναχαίτιση που μπορεί να υπάρξει, είναι μόνο μέσα από την μόρφωση και την καλλιέργεια του. Γιατί το ζητούμενο δεν είναι να είσαι απλά καλός μαθητής αλλά έτοιμος άνθρωπος να ζήσεις ανάμεσα σε άλλους. Να είσαι μέλος μιας δομημένης κοινωνίας κι όχι μια σκοτεινή εξαίρεση της. 

Συνήθως η εξυπνάδα σε βοηθά να επιτύχεις, μια σπατάλη ενέργειας για να γίνεις αποδεκτός κι επιτυχημένος, αλλά μοιραία έχεις αφήσει πίσω την καλλιέργειά σου ως άνθρωπος. Τότε αρχίζει το αέναο παιχνίδι της απόκρυψης των δαιμόνων σου. Και το ξέρεις μόνο εσύ. Ένας καθοριστικός διχασμός της προσωπικότητας που μπλοκάρει για πάντα την ωριμότητά του ατόμου, σε επικίνδυνα στάδια συμπεριφοράς ειδικά στο σεξ." 

Alfred Adler 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου