Εκτός από το να οργιζόμαστε, να βρίζουμε έξαλλοι, να τα γνωρίζουμε όλα για το τι έγινε εκείνη τη νύχτα των Γλυκών Νερών, να θλιβόμαστε κιόλας! 

Να θλιβόμαστε και να φοβόμαστε για την ανθρώπινη φύση μας. Τον εν δυνάμει εγκληματία που κρύβεται εντός, από ενόρμηση θανάτου, δίψα κακού, δαιμόνιο καταστροφής, ερωτομίσος, φονική ζήλια, πάθη που τα αποκαλούμε παράνοιες. 

Οι πρώτοι που γεννήθηκαν στη γη ονομάζονταν Άβελ και Κάιν. Και εκτός από ψυχολόγους να διαβάζουμε εκείνον που μελετούσε ο Φρόιντ, τον Ντοστογιέφσκι. Τον Ηλίθιο και τον φόνο της Ναστάζια από τον Ραγκόζιν, το Έγκλημα και Τιμωρία, τους υποψήφιους πατροκτόνους Καραμαζώφ.

Εκτός τις απλοϊκές ψυχολογικές ερμηνείες που μας έπνιξαν αυτές τις μέρες, ας δούμε βαθύτερα. Στον βυθό της τρομακτικής πρωτόγονης ψυχής για να θρηνούμε και για να προσέχουμε!

Μάρω Βαμβουνάκη