Τώρα στην καραντίνα

να διαβάζουμε μεγάλους συγγραφείς,

σε οδηγούν σε ομφαλοσκόπηση!

 Να μια σύγχρονη ομφαλοσκόπηση, 

όνομα και πράγμα,

 από τον Μίλαν Κούντερα / Η γιορτή της ασημαντότητας.

Σου δίνουν απάντηση στο ερώτημα:

γιατί όλες οι γυναίκες είναι όλες ίδιες!

Αλαιν:"Είναι μόδα να περπατάν έτσι σήμερα, με ακάλυπτο τον αφαλό...Το ερωτικό κορμί της γυναίκας πάντα πίστευα πως είναι: οι μηροί, τα οπίσθια και το στήθος. Έπειτα, μια μέρα, κατάλαβα πως πρέπει να προσθέσουμε μια τέταρτη: τον αφαλό....Οι μηροί, το στήθος και τα οπίσθια έχουν διαφορετικό σχήμα σε κάθε γυναίκα. Αυτές οι περιοχές δεν είναι λοιπόν απλώς ερεθιστικές, αλλά εκφράζουν ταυτόχρονα την ατομικότητα μιας γυναίκας. Δεν μπορείς να γελαστείς σχετικά με τα οπίσθια που αγαπάς. Τα αγαπημένα οπίσθια θα τα αναγνώριζες ανάμεσα σε εκατοντάδες άλλα. Όμως δεν μπορείς να ταυτίσεις τη γυναίκα που αγαπάς από τον αφαλό της. Όλοι οι αφαλοί είναι ίδιοι...'Άλλοτε ο έρωτας ήταν η γιορτή του ατομικού, του ξεχωριστού, η δόξα αυτού που είναι μοναδικό, που δεν δέχεται καμία επανάληψη. Αλλά ο αφαλός όχι μόνο δεν επαναστατεί κατά της επανάληψης, είναι πρόσκληση σε επαναλήψεις! Και θα ζήσουμε, στη χιλιετία μας, στον αστερισμό του αφαλού...με το βλέμμα καρφωμένο όχι πάνω στην καλή μας αλλά στην ίδια μικρή τρυπούλα στη μέση της κοιλιάς..."

Συνεπώς,

όσοι λένε ότι όλες οι γυναίκες είναι ίδιες

τις κοιτάζουν στον αφαλό τους.

Να διαβάζουμε.