Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2021



- Θυμάσαι;

- "Αφού ρωτάς, 

τις περισσότερες μέρες δεν μπορώ να θυμηθώ. 

Περπατώ ντυμένη, 

ασημάδευτη απ' αυτό το ταξίδι."

Άνν Σέξτον

"Αχ, ας ήξερα τουλάχιστον θεέ μου

πως νοιώθει η εκπλήρωση.

Αμέσως θνητή;

Κική Δημουλά / Μεταφερθήκαμε παραπλεύρως

Δεν μπορείς να το ξέρεις.

Όλα είναι ένα πείραμα,

και τα πειράματα δείχνουν ότι

η πραγματικότητα δεν υπάρχει πριν παρατηρηθεί... 

Μετά την παρατήρησή της μακάρι να μπορεί να πεις

ότι θυμάσαι; 

- "Μου φτάνει...

Που δεν φοβάμαι να θυμάμαι."

Οδυσσέας Ελύτης 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου