"Αν δεν ντρέπεσαι για τον εαυτό σου κάπου-κάπου,

δεν είσαι τίμιος."

William Cuthbert Falkner

...η ντροπή

έχει

ντρΟΠΗ

και φεύγει...

"Εσύ που μόλις σου συστήθηκα, με ξέρεις καλύτερα.

Μπορείς να πιστέψεις κάθε αλήθεια για μένα." 

Κατερίνα Αγυιώτη 

"Δεν ξέρω ποιος είμαι. Πιστεύω ότι, αυτή είναι για όλους μας η δυσκολότερη γνώση. Κρίνουμε πολύ πιο εύκολα τους άλλους, για τους εαυτούς μας ελάχιστα γνωρίζουμε. Μας είναι αδύνατο να αναλύσουμε εντελώς την εσώτερη υφή του ανθρώπου.

Κι η έκφραση ευτυχισμένος είναι λάθος. Δεν μπορούμε να ζούμε ευτυχισμένοι σ’ αυτόν τον κόσμο, δεν δημιουργήθηκε με σκοπό την ευτυχία του ανθρώπου. Έστω κι αν πολλοί πιστεύουν, ότι αυτός είν’ ο σκοπός της ύπαρξής τους. Νομίζω ότι, ήρθαμε στον κόσμο για να αγωνιστούμε, για να συγκρουστούν μέσα μας το καλό και το κακό και να υπερισχύσει το καλό, πλουτίζοντας το πνεύμα μας. Δύσκολα μπορούμε να πούμε αν είμαστε ευτυχισμένοι, δεν έγκειται στην επιθυμία μας. Κάποιες φορές η ζωή είναι τόσο σκληρή, ώστε μετανοείς που γεννήθηκες. Άλλοτε πάλι μας επιφυλάσσει εκπλήξεις, που και μόνο γι’ αυτές αξίζει να ζεις. Δεν μπαίνει για μένα ζήτημα ευτυχίας, η ευτυχία καθαυτή δεν υπάρχει." 

Αντρέι Ταρκόφσκι

"Κανένας θνητός δεν θα άντεχε μιαν ευτυχία 

που θα κρατούσε ολόκληρη ζωή ". 

William Shakespeare

Α, η στιγμή

τι μεγάλη κυρία αποδεικνύεται

κάθε φορά μένοντας συνεπής

στη μικρή διάρκειά της.

Κυρία η στιγμή.

Άλλωστε δεν τη συμφέρει

να επιμηκυνθεί

ούτε το διανοείται να χάσει

το στιγμιαίο.

Προπάντων

τηρώντας αυστηρά την αστραπιαία 

παρουσία της - ούτε λεπτό παραπάνω - 

 

απέφυγε ν' ακούει

το κάθε αγροίκο: Σε βαρέθηκα.

Κική Δημουλά / Τα φυσικά χαρίσματα / Άνω τελεία

"Το τσεκούρι ξεχνά.

 Το δέντρο θυμάται." 

Δεν μπορείς να βρεις γαλήνη αποφεύγοντας τη ζωή.

 Βιρτζίνια Γουλφ

Πρέπει να ζεις όπως σκέφτεσαι 

γιατί αν ζήσεις με άλλον τρόπο

 θα καταλήξεις να σκέφτεσαι όπως ζεις.

Νίκος Εγγονόπουλος

"Να βλέπεις τα πράγματα

 όπως πραγματικά είναι

 –τι ανεπάρκεια!" 

Leslie Poles Hartley

"Μεγάλη μπουκιά φάε*

 μεγάλη κουβέντα μη πεις."

*αρκεί να μην είναι από το πιάτο μου.

 "Το στριμμένο δέντρο ζει τη ζωή του, 

ενώ το σωστό δέντρο καταλήγει σε σανίδες." 

Κινέζικη παροιμία

(από τη σελίδα Πλανήτης γη)

Τι βρίσκεται πίσω μας 

 και τι βρίσκεται μπροστά μας 

 είναι 

πολύ μικρά θέματα σε σχέση με ό,τι βρίσκεται μέσα μας. 

 Ralph Waldo Emerson

...να  μοιάζεις με λαμπάδα αναμμένη που, 

όπως και αν τη γυρίσεις, 

η φλόγα της προς τα επάνω μόνο θα κατευθυνθεί...

Ερρίκος Ίψεν

...το πόσο δυνατός είσαι μετριέται μόνο

με το πόσο  αδυναμία σου έχουν οι άλλοι...

"Νόμιζα πως έγιναν τόσο δικά μου που τα ξέχασα.

  Με ξέχασαν!"

Αγνώστου

"Η στάση σου απέναντι στη ζωή

 θα καθορίσει και τη στάση της ζωής απέναντί σου."

Χαλίλ Γκιμπράν

Όλα τα ωραία

κρατάνε λίγο

ή

το πολύ πολύ

μια ζωή.

Γιάννης Κοντός

"Εκδίκηση,

στ' όνομα καθετί ευαίσθητου!"

Γιώργος Φιλιππίδης /  Γαλάζια μηχανή /  Καστανιώτης 

"τα όνειρα είναι αληθινά γεγονότα που δεν συνέβησαν ποτέ"

 Κωστής Παπαγιώργης

από το 

Σώματα - Σώματα

στο

Σώματα - Αντισώματα

Ισαάκ Νεύτων:

Συνεπώς,

δεν αρκεί να έχουν

καλή Χημεία μεταξύ τους,

πρέπει νσ εχουν και

καλή Φυσική.

Θα 'ρθει μια μέρα που τα δέντρα θα μισήσουν την αχαριστία των ανθρώπων και θα σταματήσουν να παράγουν ίσκιο, θροΐσματα κι οξυγόνο. Θα πάρουνε τις ρίζες τους και θα φύγουν. Μεγάλες τρύπες θα μείνουνε στη γη εκεί που ήταν πριν τα δέντρα. Όταν οι άνθρωποι καταλάβουνε τι έχασαν, θα πάνε και θα κλάψουνε πικρά πάνω απ’ αυτές τις τρύπες. Πολλοί θα πέσουν μέσα. Τα χώματα θα τους σκεπάσουν. Κανείς δεν θα φυτρώσει.

 Αργύρης Χιόνης

Όταν τα δέντρα μισήσουν την αχαριστία των ανθρώπων 

Η φωνή της σιωπής /  εκδόσεις Νεφέλη 

Καίω τα δέντρα χτίζω μεζονέτες 

θα κάνω τα παιδιά μου μαριονέτες

 σ’ ένα κλουβί γραφείο σαν αγρίμι 

παίζω ατέλειωτο βουβό ταξίμι.

 Τζίμης Πανούσης / Έλληνας νεοέλληνας 

 Αν ο Θεός ξεχνούσε για μια στιγμή ότι είμαι μια μαριονέτα φτιαγμένη από κουρέλια και μου χάριζε ένα κομμάτι ζωή, ίσως δεν θα έλεγα όλα αυτά που σκέφτομαι, αλλά σίγουρα θα σκεφτόμουν όλα αυτά που λέω εδώ. Θα έδινα αξία στα πράγματα,όχι γι'αυτό που αξίζουν, αλλά γι'αυτό που σημαίνουν. 

 Θα κοιμόμουν λίγο, θα ονειρευόμουν πιο πολύ, γιατί για κάθε λεπτό που κλείνουμε τα μάτια, χάνουμε εξήντα δευτερόλεπτα φως. Θα συνέχιζα όταν οι άλλοι σταματούσαν, θα ξυπνούσα όταν οι άλλοι κοιμόταν. Θα άκουγα όταν οι άλλοι μιλούσαν και πόσο θα απολάμβανα ένα ωραίο παγωτό σοκολάτα! Αν ο Θεός μου δώριζε ένα κομμάτι ζωή, θα ντυνόμουν λιτά, θα ξάπλωνα μπρούμυτα στον ήλιο αφήνοντας ακάλυπτο όχι μόνο το σώμα αλλά και την ψυχή μου.

 Θεέ μου, αν μπορούσα, θα έγραφα το μίσος μου πάνω στον πάγο και θα περίμενα να βγει ο ήλιος. Θα ζωγράφιζα μ'ένα όνειρο του Βαν Γκογκ πάνω στα άστρα, ένα ποίημα του Μπενεντέτι κι ένα τραγούδι του Σερράτ θα ήταν η σερενάτα που θα χάριζα στη σελήνη. Θα πότιζα με τα δάκρυα μου τα τριαντάφυλλα, για να νοιώσω τον πόνο από τ'αγκάθια τους και το κοκκινωπό φιλί των πετάλων τους...

 Θεέ μου, αν είχα ένα κομμάτι ζωή...Δεν θα άφηνα να περάσει ούτε μια μέρα χωρίς να πω στους ανθρώπους ότι αγαπώ, ότι τους αγαπώ. Θα έκανα κάθε άντρα και γυναίκα να πιστέψουν ότι είναι οι αγαπητοί μου και θα ζούσα ερωτευμένος με τον έρωτα.

 Στους ανθρώπους θα έδειχνα πόσο λάθος κάνουν να νομίζουν ότι παύουν να ερωτεύονται όταν γερνούν, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι γερνούν όταν παύουν να ερωτεύονται! Στο μικρό παιδί θα έδινα φτερά, αλλά θα το άφηνα μόνο του να μάθει να πετάει. Στους γέρους θα έδειχνα ότι το θάνατο δεν τον φέρνουν τα γηρατειά αλλά η λήθη. Έμαθα τόσα πράγματα από εσάς, τους ανθρώπους...

 Έμαθα πως όλοι θέλουν να ζήσουν στην κορυφή του βουνού, χωρίς να γνωρίζουν ότι η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στον τρόπο που κατεβαίνεις την απόκρημνη πλαγιά. Έμαθα πως όταν το νεογέννητο σφίγγει στη μικρή παλάμη του, για πρώτη φορά, το δάχτυλο του πατέρα του, το αιχμαλωτίζει για πάντα. Έμαθα πως ο άνθρωπος δικαιούται να κοιτά τον άλλον από ψηλά μόνο όταν πρέπει να τον βοηθήσει να σηκωθεί. Είναι τόσα πολλά τα πράγματα που μπόρεσα να μάθω από εσάς, αλλά δεν θα χρησιμεύσουν αλήθεια πολύ, γιατί όταν θα με κρατούν κλεισμένο μέσα σ'αυτή τη βαλίτσα, δυστυχώς θα πεθαίνω.

 Να λες πάντα αυτό που νοιώθεις και να κάνεις πάντα αυτό που σκέφτεσαι. Αν ήξερα ότι σήμερα θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ'έβλεπα να κοιμάσαι, θα ΄σ'αγκάλιαζα σφιχτά και θα προσευχόμουν στον Κύριο για να μπορέσω να γίνω ο φύλακας της ψυχής σου. Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ'έβλεπα να βγαίνεις από την πόρτα, θα σ' αγκάλιαζα και θα σου'δινα ένα φιλί και θα σε φώναζα ξανά για να σου δώσω κι άλλα. Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα άκουγα τη φωνή σου, θα ηχογραφούσα κάθε σου λέξη για να μπορώ να τις ακούω ξανά και ξανά.Αν ήξερα ότι αυτές θα ήταν οι τελευταίες στιγμές που σ'έβλεπα, θα έλεγα ΄σ' αγαπώ και δεν θα υπέθετα ανόητα ότι το ξέρεις ήδη. 

 Υπάρχει πάντα ένα αύριο και η ζωή μας δίνει και άλλες ευκαιρίες για να κάνουμε τα πράγματα όπως πρέπει, αλλά σε περίπτωση που κάνω λάθος μας μένει μόνο το σήμερα, θα 'θελα να σου πω πόσο σ' αγαπώ κι ότι ποτέ δεν θα σε ξεχάσω.

 Το αύριο δεν το έχει εξασφαλίσει κανείς, είτε γέρος είτε νέος. Σήμερα μπορεί να είναι η τελευταία φορά που βλέπεις τους ανθρώπους που αγαπάς. Γι'αυτό μην περιμένεις άλλο, κάντο σήμερα, γιατί αν το αύριο δεν έρθει ποτέ, θα μετανιώσεις σίγουρα για τη μέρα που δεν βρήκες χρόνο για ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα φιλί και ήσουν πολύ απασχολημένος για να κάνεις πράξη μια τελευταία τους επιθυμία. Κράτα αυτούς που αγαπάς κοντά σου, πες τους ψιθυριστά πόσο πολύ τους χρειάζεσαι, αγάπα τους και φέρσου τους καλά, βρες χρόνο για να τους πεις συγνώμη, συγχώρεσέ με, σε παρακαλώ, ευχαριστώ, κι όλα τα λόγια αγάπης που ξέρεις.

 Κανείς δεν θα σε θυμάται για τις κρυφές σου σκέψεις. Ζήτα από τον Κύριο τη δύναμη και τη σοφία για να τις εκφράσεις. Δείξε στους φίλους σου τι σημαίνουν για σένα.

 Εάν δεν το κάνεις σήμερα, αύριο θα είναι όπως και χθες. Κι αν δεν το κάνεις ποτέ, δεν πειράζει. Ξεκίνα να κάνεις πράξη τα όνειρά σου. Τώρα είναι η ώρα. 

Γκάμπριελ Γκαρθία Μάρκες

«Θα κοιμόμουν λίγο, θα ονειρευόμουν πιο πολύ»

Αν θέλει να ξεχάσει κανείς μπορεί, 

πρέπει όμως να θέλει."

Simone de Beauvoir

"...θα ξεχάσω, 

θα ξεχάσω ότι σε ξέχασα..."

Vladimir Mayakovsky

Μπορείς να γνωρίσεις ένα πρόσωπο

 Όταν τα χείλια σου ανακαλύπτουν 

Τις αλλεπάλληλες επιφάνειες που σωρεύουν οι καιροί. 

Μα έπειτα δε σου φτάνει.

 Έπειτα θέλεις να βρεις όλες τις μικρές φλέβες 

καθώς απλώνονται κάτω απ’το δέρμα 

να βρεις όλα τα τραγούδια που δεν ειπώθηκαν

 όλες τις μνήμες που ταξίδεψαν

 στα λεπτά μονόξυλα

 των στιγμών. 

Το γέλιο σου άξαφνα ν’ αρπάζει από το μπράτσο 

ένα άλλο γέλιο

 και να γυρνάν στους δρόμους ξεκουφαίνοντας τη γειτονιά

 σα μαθητές που σπαν’ τα καλαμάρια τους στην πόρτα του 

σχολείου...

Ένα κεφάλι ν’ ακουμπάει στον ώμο σου 

και ο ήλιος να καπνίζει το τελευταίο τσιγάρο και να φεύγει 

αφήνοντας τη μέρα μες τα χέρια μας 

άδειο πακέτο πυκνογραμμένο πολύτιμες σημειώσεις

 Μα έπειτα

 κι αυτό δε φτάνει. 

Θες πιο πολλά.

 Κι ετούτο το παρόν που καίει και καίγεται

 Ετούτος ο πελώριος λιοψημένος ξυλοκόπος

 ακολουθεί παντού με το βαρύ του βήμα

 κι εύκολα δε χορταίνει δε γελιέται

 όλο ακονίζοντας το τσεκούρι του στα κόκκαλα

 όλο γυρεύοντας. 

Και ξέρεις πως η δίψα του 

είναι η δική σου δίψα. 

Θέλουμε πιο πολλά

 τα θέλαμε όλα.

 Δε γινόταν αλλιώς. 

Ό,τι μας έφτανε χτες 

για σήμερα ήταν λίγο. 

Ό,τι μας γέμιζε χτες 

Ήθελε κι άλλο σήμερα να μη χαθεί. 

Ναι, μα ένας άνθρωπος 

δεν είναι πορτοκάλι να τον ξεφλουδίζεις

 δεν είναι πράγμα να τον κόβεις στα δύο και στα τέσσερα.

 Είχες μια τρυφερή καρδιά κοριτσάκι. 

Πίστεψε αν αδέξια την έσφιγγα 

δεν το κανα για να πονάς. 

Ήθελα να σ’αγαπώ 

μα ήταν πολλά τα όσα ξέραμε 

ήταν πολλά τα όσα δεν είχαμε μάθει ακόμα.

 Κι αν ήμουν άντρας 

κι έπρεπε να ’μαι δυνατός 

(έπρεπε...)

 να το ξέρεις:

 Όπου μ’ άγγιζες πονούσα.

 Όπου δε μ’ άγγιζες

 πονούσα.

 Και μέσα μου φουσκώναν ολόκλειστα

 τα δικά μου ποτάμια 

που θα μπορούσαν να ποτίσουν 

όλα τα λησμονημένα περιβόλια...

Τίτος Πατρίκιος / Μεγάλο γράμμα

"Κάθε καιρός

 

και η Ελένη του."

 

Ελύτης

«Εμείς εξορίσαμε την ομορφιά. 

Οι Έλληνες πολέμησαν γι’ αυτήν» 

Αλμπέρ Καμύ

"Δυόμισι χιλιάδες χρόνια πριν, 

ένας ποιητής,

 ο Όμηρος,

 έβαλε τον ήρωά του, 

τον Οδυσσέα, 

να περάσει από τόσες και τέτοιες δοκιμασίες, 

ώστε να επιβίωνε μόνο αν το άξιζε.

Σηματοδότησε την Ελληνική μοίρα."

 

«Στα Γαλλικά, σε αντίθεση με τα Ελληνικά, ο "έρωτας" και η "αγάπη" είναι η ίδια λέξη (amour). Το θαύμα είναι να μην είσαι υποχρεωμένος να διαλέξεις ανάμεσα σε αυτά τα δύο, αλλά τα δύο να είναι ένα. Ακούω να λένε, "όταν πεθαίνει ο έρωτας, μένει η αγάπη". Μα, η αγάπη δεν είναι παρηγοριά».

Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ

"Μα τι νομίζετε, φώναξε ο Ραζουμίχιν, υψώνοντας ακόμη περισσότερο τη φωνή του, νομίζετε πώς με πειράζει που λένε ψέματα; Το ψέμα είναι το μόνο προνόμιο των ανθρώπων απέναντι στους άλλους οργανισμούς. Αν δεν πεις ψέματα, ποτέ δε θα φτάσεις στην αλήθεια! Αν είμαι άνθρωπος, είναι γιατί λέω ψέματα. Σε καμιάν αλήθεια δεν έφτασε κανείς προτού πει ψέματα δεκατέσσερις φορές κι εκατό δεκατέσσερις... θα 'λεγα όμως εμείς ούτε ένα ψέμα δεν ξέρουμε να πούμε με πρωτοτυπία. Πες μου ψέματα, μα με τον δικό σου πρωτότυπο τρόπο κι εγώ θα σε φιλήσω. Το να πεις ένα ψέμα δικό σου είναι μπορώ να ισχυριστώ, προτιμότερο από το να πεις μια κλεμμένη αλήθεια. Στην πρώτη περίπτωση είσαι άνθρωπος, στη δεύτερη όμως παπαγάλος."* 

Έγκλημα και τιμωρία 

Фёдор Михайлович Достоевский - Φιοντόρ Ντοστογιεύσκι

      

Τα παιδικά μου χρόνια είναι γεμάτα καλαμιές. Ξόδεψα πολύν άνεμο για να μεγαλώσω. Μόνον έτσι όμως έμαθα να ξεχωρίζω τους πιο ανεπαίσθητους συριγμούς, ν’ ακριβολογώ μες στα μυστήρια.

Μια γλώσσα όπως η ελληνική όπου άλλο πράγμα είναι η αγάπη και άλλο πράγμα ο έρωτας. Άλλο η επιθυμία και άλλο η λαχτάρα. Άλλο η πίκρα και άλλο το μαράζι. Άλλο τα σπλάχνα κι άλλο τα σωθικά.

Με καθαρούς τόνους, θέλω να πω, που – αλίμονο – τους αντιλαμβάνονται ολοένα λιγότερο αυτοί που ολοένα περισσότερο απομακρύνονται από το νόημα ενός ουράνιου σώματος που το φως του είναι ο αφομοιωμένος μας μόχθος, έτσι καθώς δεν παύει να επαναστρέφεται κάθε μέρα όλος θάμβος για να μας ανταμείψει.

Θέλουμε – δε θέλουμε, αποτελούμε το υλικό μαζί και το όργανο μιας αέναης ανταλλαγής ανάμεσα σ’ αυτό που μας συντηρεί και σ’ αυτό που του δίνουμε για να μας συντηρεί: το μαύρο, που δίνουμε, για να μας αποδοθεί λευκό, το θνησιμαίο, αείζωο. Και χρωστάμε στη διάρκεια μιας λάμψης την πιθανή ευτυχία μας.

Οδυσσέας Ελύτης / Ο μικρός ναυτίλος

«Υπάρχουν στιγμές 

που ο άνθρωπος θέλει κάποιον να τον αγκαλιάσει

 χωρίς να υπάρξει συνέχεια. 

Αυτή η στιγμή του αγκαλιάσματος 

είναι πάρα πολύ μεγάλη στιγμή, 

περιεκτική.

 Η αγκαλιά σε παίρνει ολόκληρο και σε προστατεύει....» 

Kική Δημουλά

"Κάποτε πίστευα σε κάθε είδος μαγείας." 

Αrthur Rimbaud.

"Πρέπει κανείς να είναι θάλασσα

 για να λάβει ένα ρυπασμένο ποτάμι χωρίς να μολυνθεί." 

Νίτσε.

Πως να σου εξηγήσω,

πως πάντα υπάρχει χρόνος;

Πως κάποιος πρέπει

να τον γυρεύει και να τον χαρίζει;

Πως δεν απαγορεύεται η αγάπη;

Πως οι πληγές επουλώνονται;

Πως οι πόρτες 

δεν πρέπει να κλείνουν;

Πως η μεγαλύτερη πόρτα είναι η στοργή;

*

Ένας χαρούμενος 

άνθρωπος

 είναι ένας ακόμη 

στον χορό 

των χαρούμενων

 ανθρώπων

 ένας άνθρωπος

 λυπημένος

 δεν μοιάζει 

σε κανέναν άλλο

 άνθρωπο 

λυπημένο. 

Mario Benedetti