"Μα τι νομίζετε, φώναξε ο Ραζουμίχιν, υψώνοντας ακόμη περισσότερο τη φωνή του, νομίζετε πώς με πειράζει που λένε ψέματα; Το ψέμα είναι το μόνο προνόμιο των ανθρώπων απέναντι στους άλλους οργανισμούς. Αν δεν πεις ψέματα, ποτέ δε θα φτάσεις στην αλήθεια! Αν είμαι άνθρωπος, είναι γιατί λέω ψέματα. Σε καμιάν αλήθεια δεν έφτασε κανείς προτού πει ψέματα δεκατέσσερις φορές κι εκατό δεκατέσσερις... θα 'λεγα όμως εμείς ούτε ένα ψέμα δεν ξέρουμε να πούμε με πρωτοτυπία. Πες μου ψέματα, μα με τον δικό σου πρωτότυπο τρόπο κι εγώ θα σε φιλήσω. Το να πεις ένα ψέμα δικό σου είναι μπορώ να ισχυριστώ, προτιμότερο από το να πεις μια κλεμμένη αλήθεια. Στην πρώτη περίπτωση είσαι άνθρωπος, στη δεύτερη όμως παπαγάλος."* 

Έγκλημα και τιμωρία 

Фёдор Михайлович Достоевский - Φιοντόρ Ντοστογιεύσκι