Μου είσαι τόσο άγνωστος

όσο η σάρκα των ονείρων

και το άγγιγμά της.

Σε ξέρω μόνο

ότι παράπεσε στα χέρια μου

κάποια φωτογραφία σου

το βλέμμα σου ανέβαινε

τη σκάλα κάποιου πλοίου

ανοιχτό το μπουφάν ανέμιζε

στραμμένο προς να φύγει

φωτογραφία

σε μέγεθος μικρό διαβατηρίου

από το στέρνο κι απάνω.

Λιγότερος κι από μισός

και ιδού πως επιβιβάστηκες στη σκέψη

ολόκληρος ταξίδι.

Κική Δημουλά 

Μπορούμε και μόνοι μας κατ' οίκον 

να μεγεθύνουμε τη μικρή σημασία μιας φωτογραφίας