Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2022



"Δεν μπορούμε ν’ αλλάξουμε τη χώρα. 

Ας αλλάξουμε το θέμα."

 Τζέημς Τζόυς, / Οδυσσέας / Κέδρος

*

"Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια αλεπού...

αρχίζει ο κόκορας 

να φτιάχνει έναν μύθο 


 Βλέπει όμως 

έτσι δε γίνεται 

γιατί έτσι κι ακούσει η αλεπού τον μύθο

 θα ‘ρθεί να τον πάρει 


 Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας γεωργός...

 αρχίζει ο κόκορας 

να φτιάχνει έναν μύθο


 Βλέπει όμως

 έτσι δε γίνεται

 γιατί έτσι κι ακούσει ο γεωργός τον μύθο

 θα τον σφάξει 


 Μια φορά κι έναν καιρό...


 Κοίτα εδώ και κοίτα εκεί 

μύθος πια δεν θα γενεί" 


 Reiner Kunze /  Σαν τα πράγματα από πηλό: ποιήματα

DimArt


Posted by at

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)