ΠΡΟΤΥΠΗ ΕΚΛΟΓΗ ΑΡΧΗΓΟΥ ΤΩΝ ΓΛΥΚΩΝ!

ΕΚΦΩΝΗΤΗΣ

Συνγλύκες και Συνγλύκισσες

Στην εκάστοτε επιλογή αρχηγού,

πρέπει να αποφεύγουμε την τοξικότητα,

τον αλληλοσπαραγμό.

 Πρέπει να να μιλάμε με πολύ γλυκά λόγια!

Πρέπει να βρούμε αρχηγό τον γλυκό

 ΦΙΤΕΡΟΛ.

Να είναι τόσος γλυκός,

ώστε  να οριοθετεί τη νέα εποχή,

ό,τι ζήσαμε στο παρελθόν

να τη θεωρήσουμε ως την γλυκιά

ΠΡΟ-ΦΙΤΕΡΟΛ

επόχή.

Πόσες δεκάδες χρόνια να μείνουμε στο

ΠΡΟ-ΦΙΤΕΡΟΛ;

Όχι μόνο αυτό!

Ακολουθώντας τη λαική σοφία:

 "των φρονίμων τα παιδιά

πριν πεινάσουν μαγειρεύουν", 

να προετοιμαστούμε και για την γλυκιά

 ΜΕΤΑ-ΦΙΤΕΡΟΛ εποχή!

ΑΝΤΙΦΩΝΗΤΗΣ

Ποιος να είναι ο ΦΙΤΕΡΟΛ,

ποιος να είναι ο ΦΙΤΕΡΟΛ;

Πρέπει να είναι με Zάχαρη όχι με Στέβια!

Ένα μέρος Ζάχαρης 

ισοδυναμεί 

με πέντε μέρη Στέβιας.

ΧΟΡΟΣ

Γλυκά μίλησες!

Ο Λαός με τα ΣΟΥ!

Ένα φύλλο φτέρης (1). Αποτελείται από πολλά υπο-φύλλα (2). Σε κάθε υποφύλλο διακρίνουμε πολλά υπο-υπο-φύλλα (3). Συμβαίνει αυτό το εκπληκτικό: Τα υποφύλλα είναι μια χωρική σμίκρυνση του φύλλου, και τα υπο-υπό-φύλλα είναι μια σμίκρυνση των υπο-φύλλων. Ανάποδα, αν μεγενθύνουμε ένα υπο-υπο-φύλλο δημιουργείται το υπο-φύλλο, αν μεγενθύνουμε το τελευταίο πέρνουμε το φύλλο της φτέρης. Και οι τρείς δομές είναι αυτοόμοιες σε διαφορετικές χωρικές κλίμακες. Έχουν fractal δομή! Τι σοφία της φύσης κρύβεται κάτω από αυτή την αρχιτεκτονική; Κάποιο πρόγραμμα πρέπει να είναι αποθηκευμένο στο DNA του σπόρου του φυτού για να δημιουργηθεί. Το πρόγραμμα αυτό πρέπει να είναι λιτό, δεν υπάρχει μεγάλη χωρητικότητα στο "σκληρό δίσκο" του για να χωρέσει μεγάλα προγράμματα. Το πρόγγραμμα δημιουργίας της φτέρης είναι το πλέον λιτό: δίνει εντολή να φτιάχνει την ίδια δομή σε διαφορετικές χωρικές κλίμακες. Φτιάχνει ο "προγραμματιστής" μία "εικόνα" και δίνει στο πρόγραμμα μια και μόνο εντολή: κάνε διαδοχικές μεγενθύσεις! 

Που είναι γραμμένη η πληροφορία, που είναι γραμμένο το "πρόγραμμα"  που δημιουργεί τόσες και τόσες βιολογικές δομές μας; Στο DNA μας. Και πως χωρά, τι "σκληρό δίσκο" έχει το DNA μας; Δεν χρειάζεται να έχει μεγάλη χωρητικότητα! Γιατί όλες οι βιολογικές ανθρώπινες δομές έχουν προγραμματιστεί να έχουν Fractal δομή! 

Μεγάλος κομπιουτεράς, προγραμματιστής η φύση! Ήξερε δισεκατομμύρια χρόνια πρίν για τα Fractals. O Mandelbrot τα ανακαλυψε πριν από λίγα χρόνια! Αν η φύση δεν γνώριζε τα Fractals δεν θα υπήρχαμε! 

ΕΝΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ FRACTAL:

"Έχω αμαρτήσει κι εγώ γιατί πρόσφερα την ελπίδα"

Αγγελος Τερζάκης

Μία αμαρία με fractal δομή: δηλαδή, επαναλαμβάνεται αυτοόμοια σε όλες τις πληθυσμιακές κλίμακες των ανθρωπίνων σχέσεων, από τη μικροσκοπική των προσωπικών ανθρωπίνων σχέσεων, έως τη μακροσκοπική των κοινωνικών, πολιτικών, εθνικών σχέσεων.

ΠΕΡΙ ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΩΝ ΜΕ ΟΡΟΥΣ ΦΥΣΙΚΗΣ

Οι δομικοί λίθοι από τους οποίους δομούνται τα στερεά δεν είναι τοποθετημένοι τυχαία στο χώρο. Ένας κρύσταλλος είναι η κανονική, συμμετρική περιοδική επαναλαμβανόμενη διευθέτηση των δομικών λίθων σε τρεις διαστάσεις. 

Η κανονικότητα, η περιοδικότητα, η συμμετρία είναι αρχιτεκτονικές διαδρομές που ακολουθεί η φύση κατά τη δόμηση ενός στερεού σώματος. Η φύση δημιουργεί όμορφα στερεά σώματα. Και οι όμορφοι κρύσταλλοι δεν έχουν το άγχος των όμορφων ανθρώπων... Μένουν πάντα όμορφοι! Δεν ισχύει στα στερεά η κινέζικη παροιμία για τα ανθρώπινα: «Δεν είναι όμορφο αυτό που είναι όμορφο. Όμορφο είναι αυτό που σου αρέσει». Είναι πάντα, αντικειμενικά, όμορφα. 

Φαίνεται, όμως, ότι σε κάποιο προπατορικό αμάρτημα έπεσαν οι δομικοί λίθοι κατά την ένωσή τους! Έτσι, απαγορεύτηκε στα στερεά να είναι τέλεια όμορφα. Τους επιβλήθηκε να έχουν πάντα ατέλειες! Να διακόπτεται δηλαδή η κανονικότητα η περιοδικότητα, η συμμετρία στην πλεγματική τάξη.

Είπε ο Κομφούκιος: "Καλύτερα ένα διαμάντι με ελάττωμα, παρά μια πέτρα με κανένα". Δεν ήξερε ότι δεν θα μπορούσαμε να έχουμε διαμάντι χωρίς ελάττωμα. Δεν υπάρχουν όμορφα στερεά χωρίς ατέλειες!

Ένα παράδειγμα ατέλειας είναι το εξής: Ένας μητρικός δομικός λίθος εγκαταλείπει την πλεγματική του θέση που παραμένει κενή, δημιουργώντας έτσι ένα πλεγματικό κενό, μια ατέλεια, όπως στο σχήμα. Το άσωτο άτομο ή θα πάει με διαδοχικά βήματα, σαν μεθυσμένο στην επιφάνεια του κρυστάλλου ή θα σφηνωθεί σε κάποια μεσοπλεγματική θέση στο εσωτερικό του κρυστάλλου δημιουργεώντας μια ακόμη ατέλεια. Μπορούμε ακόμη με δική μας επέμβαση να φυτέψουμε έναν ξένο προς τους μητρικούς δομικό λίθο, μία πρόσμιξη. Αυτές οι ατέλειες φαίνονται στην εικόνα. 

Έτσι, τα στερεά έχουν και αυτά κάτι να θαυμάζουν! Θαυμάζουν το τέλειο, το χωρίς ατέλειες στερεό, κάτι που απαγορεύεται από την άτεγκτη θερμοδυναμική να υπάρχει! Έχουν και αυτά να Θαυμάζουν ανύπαρκτα είδωλα!

"Ουδέν ανεπίληπτον, αλλ' έχει πάντα διαμαρτίας και αγνοίας" - Θαλής ο Μιλήσιος. Ισχύει και για τα άβια. Γράφει ο Οδυσσέας Ελύτης: To "κενό" υπάρχει όσο δεν πέφτεις μέσα του". Λάθος, τα κενά πάντα υπάρχουν!

Φαίνεται ότι τιμωρήθηκαν λοιπόν τα στερεά να έχουν ατέλειες. Είναι τιμωρία; Δεν μπορεί να είναι τιμωρία, το προπατορικό αμάρτημα των δομικών λίθων κατά την συνεύρεσή τους προκειμένου να σχηματίσουν ένα στερεό δεν ήταν σοβαρό όπως ήταν το δικό μας! Το πολύ να έστειλαν φιλάκια από μακριά! Οι νόμοι της φυσικής τους απαγορεύει να πλησιάσουν τόσο ώστε να έλθουν σε επαφή. Ποτέ δύο άτομα δεν μπορούν να έλθουν σε επαφή.  Όταν οι αρνητικές στοιβάδες των ηλεκτρονίων των ατόμων πλησιάζουν σε απόσταση αναπνοής απωθούνται με άπειρη δύναμη. Οι δομικοί λίθοι, τα άτομα,  είναι ανέραστοι! Όταν δίνουμε τα χέρια νομίζουμε ότι ερχόμαστε σε επαφή. Νομίζουμε! Νομίζουμε ότι είμαστε σε επαφή με το έδαφος. Νομίζουμε! Είμαστε στον αέρα! Οι επαφές μας είναι νοητικές, δεν είναι υλικές!

Ο Οδυσσέας Ελύτης γράφει: "Για να πατάς στέρεα στη γη, πρέπει το ένα πόδι σου να είναι έξω από τη γη". Δεν πατάμε ποτέ την γη, και τα δύο πόδια μας είναι στον αέρα! Οι στοιβάδες των ηλεκτονίων των ατόμων της γης απωθεί εκείνες των ατόμων των παπουτσιών μας ή των πατούσων μας!

Η παρουσία των ατελειών δεν ήταν τιμωρία! Κάθε άλλο! Πρώτα πρώτα είναι ελάχιστες, αντιστοιχούν, δηλαδή,  λίγες ατέλειες σε πολλά εκατομμύρια κανονικών πλεγματικών θέσεων σε κανονικές θερμοκρασίες! Συμβαίνει, όμως, αυτό το παράδοξο. Αν και οι ατέλειες είναι συγκριτικά ελάχιστες, αμελητέες με τα ανθρώπινα μέτρα, είναι αυτές που καθορίζουν τη συμπεριφορά, τις ιδιότητες του στερεού. Αυτές, οι ατέλειες, καθορίζουν, για παράδειγμα, τις ηλεκτρικές του ιδιότητες, αν θα σπάει εύκολα ή δύσκολα, τις οπτικές του ιδιότητες,  τι χρώμα θα έχει ένας κρύσταλλος! Τα υλικά θα ήταν άχρηστα αν δεν είχαν ατέλειες. Τα υλικά είναι οι ατέλειές τους! 

Η φύση μας μιλάει αλλά δεν την ακούμε: "Μη κοιτάς που έχει στραβά πόδια, κοίτα πως χορεύει". Τα υλικά χορεύουν άψογα. 

Στις εφαρμογές, στην τεχνολογία, τα στερεά είναι χρήσιμα για τις ατέλειες τους, δεν μας είναι καθόλου χρήσιμη η ομορφιά τους. Τα αγαπάμε και τα ερευνάμε γιατί είναι χρήσιμα τα ελαττώματά τους! Αυτά προσπαθούμε να κατανοήσουμε για να τα εκμεταλευτούμε. Το κάνουμε για τους κρυστάλλους δεν το κάνουμε για τους ανθρώπους!

Εμείς οι άνθρωποι, είμαστε οι ατέλειές μας; Τι υπερτερούν στην αξιολόγησή μας, οι ατέλειες ή η κάθε φύσεως "ομορφιές" μας; O Ζοζέ Σαραμάγκου υποστηρίζει: "Είμαστε περισσότερο τα ελαττώματά μας παρά τα προσόντα μας".

Η σοφία της φύσης τώρα! Μας έδωσε τη δυνατότητα να "φυτεύουμε" στα άσπιλα, αμόλυντα υλικά της και ξένες προσμίξεις, σε διαφορετκές ποσότητες, να τα κάνουμε με ακόμη ποιο πολλές ατέλειες, και έτσι από άχρηστα να τα κάνουμε χρήσιμα, επαναστατικά για την τεχνολογία υλικά. 

Οι ημιαγωγοί, η βάση της χρήσιμης τεχνολογίας, χωρίς αυτούς δεν θα υπήρχε το κινητό τηλέφωνο, το στερεοφωνικό σύγκρότημα, η τηλεόραση, γίνονται επαναστατικά υλικά γιατί φυτεύουμε στα άσπιλα ύλικά τους ξένες προσμίξεις, τα κάνουμε "άσχημα", αλλά ιδιαίτερα χρήσιμα. Το πυρίτιο, το μητρικό υλικό των ημιαγωγών δεν θα ήταν χρήσιμο υλικό αν δεν του φυτεύαμε ξένες προσμίξεις. Αλλάζοντας τις προσμίξεις δημιουργούμε νέα υλικά, που ικανοποιούν νέες τεχνολογικές ανάγκες. Από ένα υλικό, το πυρίτιο, μπορούμε να φτάξουμε όσα νέα υλικά, με νέες ιδιότητες θέλουμε! 

Σαίξπηρ: "Μερικά ελαττώματα έχουν τα εξωτερικά γνωρίσματα των πλεονεκτημάτων". Για τα υλικά σώματα το έγραψε!

Ο άνθρωπος μπορεί, όπως η φύση, να μετατρέψει τα ανθρώπινα ελαττώματα σε επαναστατικά πλεονεκτήματα; Μάλλον αρκείται να τα λιθοβολεί...

Και πάλι η σοφία της φύσης... Όπως προαναφέρθηκε, η θερμοδυναμική απαγορεύει την ύπαρξη τέλειου κρυστάλλου, κρυστάλλου χωρίς ατέλειες, ο αριθμός όμως των ατελειών-ελαττωμάτων σε έναν κρύσταλλο είναι μικρός. Ο αριθμός των ατελειών αυξάνεται με τη θερμοκρασία. Όσο πιο "θερμόαιμοι" γίνονται οι δομικοί λίθοι του κρυστάλλου τόσο ξεφεύγουν από την κανονικότα δημιουργώντας "κενά". Όταν ο πληθυσμός των "κενών" - ελαττωμάτων αυξηθεί με την άνοδο της θερμοκρασίας ο κρύσταλλος διαλύεται, λιώνει, τήκεται...

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Ιδανικός, χωρίς ελαττώματα κρύσταλλος δεν υπάρχει, τέλεια τάξη απαγόρεύεται να υπάρχει. Λελογισμένος αριθμός ατελειών, η λελογισμένη αταξία, κάνει τους κρυστάλλους χρήσιμους, φορείς επαναστατικής τεχνολογικής προόδου. Η αύξηση του πληθυσμού των ελαττωμάτων, της αταξίας, σηματοδοτεί τη διάλυση, την υγροποίηση του στερεού κρυστάλλου.  

Και στα ελαττώματα, στην αταξία λοιπόν:

 Πάν Μέτρον Άριστον! 

Περί ελαττωμάτων της φύσης...

"Όσο θες πολέμα*,

δεν έχει φτέρνες η τελειότητα"

Οδυσσέας Ελύτης

*τη φύση

Από τον Κουρέα της Σεβίλλης

 στον Κουρέα της Βραζιλίας!

ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ,

 ΟΛΟΙ,

 ΘΕΛΟΥΝ 

ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΑΣ!

ΠΟΣΟ ΚΑΛΟ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ 

ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΤΟ ΘΕΛΟΥΝ;

ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΟ ΚΑΚΟ ΜΑΣ;

ΔΕΝ ΘΑ ΒΡΕΘΕΙ ΕΝΑΣ 

ΝΑ ΘΕΛΕΙ ΤΟ ΚΑΚΟ ΜΑΣ

ΝΑ ΤΟΥ ΤΟ ΔΩΣΟΥΜΕ ΟΛΟ ΚΑΙ ΟΛΟΙ!

ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΛΟ:

ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΕΙ!

ΝΑ ΘΕΛΟΥΝ, NA ΨΟΔΕΥΟΥΝ,

 ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΤΟ ΚΑΛΟ.

ΝΑ ΖΗΤΟΥΝ, ΝΑ ΘΕΛΟΥΝ 

Ο ΕΝΑΣ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ

ΠΡΙΝ ΝΑ ΘΕΛΟΥΝ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΚΑΛΟ. 

Ποιοι, τι πολιτικά είμαστε; 

 

ΕΚΦΩΝΗΤΗΣ:

Πρέπει να δώσουμε καθαρή, σαφή απάντηση στο  αναπάντητο ερώτημα σχετικά με το ποιοι, τι,  πολιτικά είμαστε, σε όποιο υποφάσμα του πολιτικού ορατού και αοράτου πολιτικού φάσματος νομίζουμε ότι ανοίκεια ανήκουμε: στο αριστερό, στο δεξιό, στο κεντρώο, στο υπερ-αριστερό, στο υπερ-κεντρώο;

Η ανάγκη της απάντησης γίνεται ποιο επιτακτική τώρα που ο μονοδιάστατος πολιτικός διαχωρισμός από μονοδιάστατος, αριστερά-δεξιά, είναι πια  διδιάστατος, υπάρχει νοτιο-δυτική αριστερά, βορειο-ανατολική δεξιά. Η πρόβλεψη είναι ο ευκλείδιος χώρος του πολιτικού διαχωρισμού από διδιάστατος θα γίνει τρισδιάστατος με την εμφάνιση πάνω-αριστεράς-κάτω δεξιάς, οπότε η απάντηση του ερωτήματος ποιοι, τι είμαστε θα απαιτεί γνώσεις της γεωμετρίας Riemann!  

Ας προσπαθήσουμε λοιπόν.

Η αναφανδόν πολιτική ετερομοίωση του πραγματικού πολιτικού όντος, εν τω όντι, συμπαντικού πολιτικού κβαντικού κενού, που διαθλά ολικά τις φρακταλικές απολήξεις μιας αντανάκλασης του μη πολιτικού, του πέραν του επέκεινα, δημιουργεί εκείνες τις απολίτικες πολιτικές συνθήκες, στα πλαίσια της αρχής αβεβαιότητας του Heinsberg, τις ικανές αλλά όχι αναγκαίες, ώστε να γίνει εφικτός ο ανέφικτος ετεροπροσδιορισμός της υπάρχουσας πολιτικής διαφυγής του πολιτικού όντος και της βαρυτικής του κατάρρευσης, αφού μπροστά στις θεμελιώδεις διαδικασίες του ενιαυτού και κάποιου άλλου που τώρα δεν έχει νοηματική ύπαρξη, ως περιττού, να αναφέρω προκειμένου να γίνει πολιτικά σαφές το ασαφές, να δώσω απάντηση στο ερώτημα ποιοι,τι πολιτικά είμαστε...Αυτοί είμαστε!

ΑΝΤΙΦΩΝΗΤΗΣ:

Όλα καλά, ναι, ναι αυτοί πολιτικά είμαστε, αλλά ποιο είναι το κάποιο άλλο, ποιο είναι το κάποιο άλλο; Μήπως, όμως, είναι Δούρειο το κάποιο άλλο που δεν λες,  ώστε στο κενό του πολιτικού  μας ιδεολογικού σκόρδου να μπει ύπουλα το πολιτικό εξωγενές ιδεολογικού μανταρίνι και να νοθεύσει τη γεύση της πολιτικής σκορδαλιάς του κόμματός μας;

Παντού χωράμε σε ένα χωρικό  κενό αλλά δεν ταιριάζουμε!

Έχει νοηματική ύπαρξη στα πλαίσια της ανυπαρξίας να αναφέρεις το ακατάληπτο για να γίνει σαφές το ασαφές! Ποιό είναι το κάποιο άλλο που δεν λες; Ποιό είναι το πολιτικό μανταρίνι, ποιο είναι το πολιτικό σκόρδο; Χωρίς αυτό το ερώτημα παραμένει: Ποιοι, τι πολιτικά είμαστε; 

Μήπως για τον προσδιορισμό του υποχώρου που ανήκουμε χρειάζεται να καταφύγουμε στο χωρόχρονο του Minkowsκi για να συμπεριλάβουμε και την παράμετρο του χρόνου; 

ΧΟΡΟΣ: 

Οϊμέ, Οϊμέ!

Ποιό είναι το κάτι άλλο;

Τι είμαστε;

Χρειαζόμαστε τον Riemann ή τον Minkowski;

Ποιο είναι το κάτι άλλο;

Που είναι το κάτι άλλο; 

Στη γεωμετρία Riemann

ή

στο χωρόχρονο Minkowski;

Που να ψάξουμε για το κάτι άλλο; 

Είναι κάποιοι 

που βλέπουν τα φύλλα να πεθαίνουν.

Είμαι κι' εγώ που προτιμώ

να παρακολουθώ  τα χρώματα να γεννιούνται

D. Iannaccari

ΣΥΝΑΓΩΝΙΟΥΝΤΕΣ!

Πολλά περιμένουμε με αγωνία, 

η υπερβατική ενθάρρυνση είναι:

"Καλομελέτα κι' έρχεται!"

Τελικά γίνεται:

"Καλοομελέτα κι' ερχεται!"

Κι' έρχεται, 

αντί του προσδοκώμενου,

 η ομελέτα.

Λύση:

να απαγορευτεί στο το εξής το

 ο

 να είναι μέλος στο καλομελέτα!

Και στο μ δεν απαγορεύτηκε 

να είναι μέλος του

Οκτωβρίου;

Ο ΜΕΝΑΝΔΡΟΣ, Ο ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ, Η ΦΥΣΙΚΗ!

ΦΥΣΙΚΗ: ΕΙΣΑΣΤΕ ΑΦΥΣΙΚΟΙ!

Οι δομικοί λίθοι (άτομα, ιόντα, μόρια) από τους οποίους δομούνται τα κρυσταλλικά στερεά δεν είναι τοποθετημένοι τυχαία, άναρχα στο χώρο. Η κατανομή τους στις τρεις διαστάσεις του χώρου γίνεται με όρους κανονικότητας, περιοδικότητας, συμμετρίας. Έτσι,  εξασφαλίζονται οι ιδιότητες που τα κάνει να είναι όμορφα! 

Πως οικοδομεί η φύση ένα στερεό; Με το παρακάτω εφυές τέχνασμα. Σχηματίζει από τους δομικούς λίθους που έχει στα χέρια της μια "στοιχειώδη δομική κυψελίδα", ένα "τούβλο" δηλαδή. Κολάει στη συνέχεια τέτοια "τούβλα", το ένα δίπλα στο άλλο, στις τρεις διαστάσεις του χώρου. Έτσι, η φύση δημιουργεί όμορφα, στερεά κρυσταλλικά σώματα.

Για παράδειγμα για το σχηματισμό του χλωριούχου νατρίου, του  αλατιού, η φύση από τους δομικούς λίθους που έχει, από το θετικό ιόν νατρίου και το αρνητικό ιόν χλωρίου, σχηματίζει μια στοιχειώδη κυψελίδα, ένα "τούβλο". Το "τούβλο" αυτό έχει το σχήμα κύβου, στις 8 κορυφές του οποίου βρίσκονται εναλλάξ 4 ιόντα χλωρίου και 4 ιόντα νατρίου. Σε ένα κύβο όλες οι ακμές του είναι ίσες και τέμνονται κάθετα.  Τέτοιες στοιχειώδεις κυψελίδες (τέτοια "τούβλα") τοποθετούνται από τη φύση η μία δίπλα στην άλλη και προς τις στις τρεις διαστάσεις του χώρου. Έτσι φτάνει στα χέρια μας το κρυσταλλικό αλάτι. Τα σώματα που η στοιχειώδης κυψελίδα τους, το "τούβλο" τους,  έχει αυτή την αρχιτεκτονική  δομή λέμε ότι ανήκουν στο "κυβικό κρυσταλλικό σύστημα". 

Το ερώτημα είναι: Διαθέτει ένα και μόνο ένα αρχιτεκτονικό σχέδιο η φύση για να φτιάξει το "τούβλο" της, σε όλα τα σώματα αντιστοιχεί η ίδια στοιχειώδη κυψελίδα; H απάντηση είναι αρνητική. Διαθέτει πολλά αρχιτεκτονικά σχέδια δόμησης της στοιχειώδους κυψελίδας! Για παράδειγμα, στο "τρικλινές κρυσταλλικό σύστημα" το γεωμετρικό σχήμα της στοιχειώδους κυψελίδας είναι παραλληλεπίπεδο, με όλες τις έδρες του κεκλιμένα παραλληλόγραμμα, δίνει την εικόνα ενός σπιρτόκουτου πιεσμένου πλάγια. Στις κορυφές του παραλληλεπιπέδου βρίσκονται οι δομικοί λίθοι. Το "τούβλο" αυτό είναι διαφορετικό από το "τούβλο" του "κυβικού κρυσταλλικού σύστήματος". 

Και το επαγωγικό ερώτημα είναι: με πιο κριτήριο γίνεται από τη φύση η επιλογή του αρχιτεκτονικού σχεδίου βάσει του οποίου θα δομήσει τη στοιχειώδη κυψελίδα, το "τούβλο"; 

Tα στερεά διαφέρουν μεταξύ τους ως προς: (i) Tη φύση των δομικών λίθων. Το αλάτι αποτελείται από νάτριο και χλώριο, ο γραφίτης από άνθρακα, ο πάγος από υδρογόνο και οξυγόνο, κ.ο.κ. (ii) Τη φύση, την ποιότητα των "δεσμών" που αναπτύσσονται μεταξύ των δομικών λίθων. Η διαφοροπίηση της φύσης των "δεσμών" διαφοροποιεί  και την ένταση  των δεσμών που αναπτύσσονται μεταξύ των δομικών λίθων. Άλλοτε οι δυνάμεις που συγκρατούν τους δομικούς λίθους μεταξύ τους στην στοιχειώδη κυψελίδα είναι πολύ ισχυροί, άλλοτε λιγότερο ισχυροί ή ασθενείς. Άλλοτε τα "τούβλα" είναι δυνατά, άλλοτε είναι ασθενή. 

Λαμβάνοντας υπ' όψη τις παραπάνω διαφοροποιήσεις η φύση επιλέγει το κατάλληλο κάθε φορά αρχιτεκτονικό σχέδιο για την οικοδόμηση ενός "τούβλου" και επαγωγικά ενός στερεού. Με πιο κριτήριο καταλληλότητας όμως; Τη δαπάνη της ελάχιστης δυνατής ενέργειας για τη δόμηση της στοιχειώδους κυψελίδας! Με αυτή την απαράβατη "οικονομική" αρχή πορεύεται η φύση...

Όταν η φύση έχει στα χέρια της ιόντα νατρίου και χλωρίου, τα τοποθετεί στις 8 κορυφές ενός κύβου προκειμένου να δομήσει τη στοιχειώδη κυψελίδα, το αντίστοιχο "τούβλο", γιατί αυτή η αρχιτεκτονική απαιτεί την ελάχιστη δαπάνη ενέργειας εκ μέρους της. 

Η φύση δεν δανείζεται ποτέ ένέργεια για να φτιάξει κάτι. Η φύση δεν χρωστάει ποτέ! Είναι άγνωστες στο λεξικό της οι λέξεις "μνημόνιο", "Διεθνές Νομισματικό Ταμείο".    

η Σοφία της Γνώσης της Φύσης και η δική μας Σοφία της Άγνοιας! 

Αν η φύση έχει προς διάθεση μικρή ποσότητα ενέργειας θα χτίσει λιτό, πτωχό οικοδόμημα. Αν έχει προς διάθεση μεγάλη ποσότητα ενέργειας θα χτίσει ένα πλούσιο, ένα ζηλευτό οικοδόμημα. Ας το δούμε με ένα παράδειγμα.

Ο φτηνός γραφίτης, που είναι στα μολύβια μας, και το πανάκριβο διαμάντι που στολίζει τα κοσμήματά μας αποτελούνται και τα δύο από άνθρακα. Η φύση για να κάνει γραφίτη ή διαμάντι έχει στη διάθεσή της άνθρακα.

Το διαμάντι και ο γραφίτης έχουν την ίδια χημική σύσταση, αποτελούνται από άνθρακα. Σε τι διαφέρουν; Στο διαφορετικό αρχιτεκτονικό σχέδιο της στοιχειώδους κυψελίδας. Στη διαφορετική διάταξη των ατόμων του άνθρακα στο χώρο της στοιχεώδους κυψελίδας  και στη διαφορετική φύση, ποιότητα των δεσμών με τους οποίους ενώνονται τα άτομα του άνθρακα μεταξύ τους.

Γιατί τη μια φορά σχηματίζει γραφίτη και την άλλη διαμάντι; 

Ο γραφίτης σχηματίστηκε στα επιφανειακά σχετικά στρώματα του γήινου φλοιού. Σε ένα περιβάλλον, που οι πιέσεις και οι θερμοκρασίες δεν είναι ιδιαίτερα υψηλές, σε ένα περιβάλλον, δηλαδή, χαμηλής ενέργειας. Η φύση δίνει εντολή να γίνει μια πτωχή ποιοτικά στοιχειώδης κυψελίδα, ένα πτωχής ποιότητας  "τούβλο"  από άνθρακα, που θα οδηγήσει στη δόμηση ενός  πτωχού οικοδομήματος, του γραφίτη! 

Που σχηματίστηκαν τα διαμάντια; Στα βάθη της γης! Σε περιβάλλον μεγάλης πίεσης και θερμοκρασίας, πλούσιο σε ενεργειακά αποθέματα. Η φύση έχει να ξοδέψει ενέργεια,  δίνει εντολή να χτιστεί ισχυρό "τούβλο" και επαγωγικό πλούσιο οικοδόμημα, το αχάρακτο λαμπερό διαμάντι.

Ο Μένανδρος διατύπωσε μια ρήση που είναι συμβατή με θεμελιώδη  Αρχή της Φυσικής: "Τα δάνεια δούλους τους ελεύθερους ποιεί". Η φύση δεν γίνεται ποτέ δούλος! Αλίμονο σε αυτούς που επιχειρούν να την υποδουλώσουν.  Ο Αριστοφάνης διατύπωσε μια άλλη σχετική ρήση που πολλές φορές είναι συμβατή με Ανθρώπινη Αρχή: "Κλάψτε δανειστές, κι εσείς και τα λεφτά σας και οι τόκοι των τόκων". Η Φυσική λέει: Είσαστε Αφύσικοι!   

 Einstein: 

Είναι υπερενεργειακά πρόσωπα,

δεν είνα

υπέρβαρα!

"Κάθε τι που θεωρούμε πραγματικό 

συνίσταται από πράγματα ακατανόητα."

Niels Bohr

Είμαστε από άτομα, αυτό είναι μια πραγματικότητα, η σοφία όμως του πως δομείται το άτομο υπερβαίνει την ανθρώπινη λογική.

Το άτομο είναι σε  ποσοστό 99,9999999% κενό! Αν μεγεθυνθεί ένα άτομο, ώστε να αποκτήσει τη διάσταση ενός μεγάλου ποδοσφαιρικού γηπέδου, ο πυρήνας του ατόμου, που έχει φυλακισμένα πρωτόνια και νετρόνια,  θα είχε τη διάσταση μιας μύγας  που θα ήταν καθισμένη στη σέντρα του γηπέδου,  ενώ τα ηλεκτρόνια που γυρίζουν γύρω από τον πυρήνα θα ήταν σαν σκνίπες που γύριζαν γύρω γύρω στις εξέδρες.

Είμαστε κατά 99,9999999% ΚΟΥΦΙΟΙ! Αν πέρναμε όλους τους ανθρώπους που υπάρχουν στη γη, και βγάζαμε το κενό των ατόμων τους ώστε να μείνουν μόνο τα πρωτόνια, τα νετρόνια και τα ηλεκτρόνια, όλα αυτά θα χωρούσαν στο χώρο ένός κύβου ζάχαρης!

Αφού είμαστε κούφιοι, πως είναι δυνατόν οι εικονιζόμενοι να έχουν μάζα πάνω από 100 κιλά;

 

O Einstein, μέσα από την απεικονιζόμενη παραπάνω απλή σχέση, εισήγαγε το ότι η μάζα και η  ενέργεια είναι το ίδιο πράγμα, αυτό σημαίνει το = που υπάρχει στην απεικονιζόμενη σχέση. Η μάζα  και η ενέργεια είναι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Ότι η μάζα (m) ενός σώματος είναι και το μέτρο του ενεργειακού του περιεχομένου (E). Το  c είναι η ταχύτητα του φωτός. 

Η μάζα (με τη μορφή της "ύλης" όπως τη φανταζόμαστε)  των συστατικών-σωματιδίων ενός ατόμου συνιστά μόλις το 1% - 5% της μάζας του. Το 95% - 99% της μάζας του ατόμου αντιστοιχει στην ενέργεια που έχουν, ιδιαίτερα οι εγκλωβισμένοιενοι στον πυρήνα του, δομικοί του λίθοι. Και αυτό γιατί σύμφωνα μα μια άλλη σοφή αρχή της κβαντικής φυσικής, όσο ποιό μικρή είναι η φυλακή που εγκλωβίζει τα σωματίδια τόση μεγαλύτερη είναι και η εγκλωβισμένη ενέργεια. Αν δεν υπήρχαν δύο φυλακές, μια μεγάλη (το άτομο) μικρής ενέργειας, και μια μικρή (ο πυρήνας), μεγάλης ενέργειας, ώστε το άτομο να είναι μάλλον "κενό", δεν θα υπήρχαμε...    

Η τιμή της ταχύτητας του φωτός, c,  είναι ασύληπτα μεγάλη για την ανθρώπινη εμπειρία. Το φως διατρέχει 300.000 χιλιόμετρα σε ένα δευτερόλεπτο! 

Γιατί όμως είναι τόσο μεγάλη η ταχύτητα του φωτός; Είναι τυχαία η επιλογή της τιμής της; 

H ενέργεια που είναι εγκλωβισμένη στα άτομα που μας συνιστούν, ιδιαίτερα στούς πυρήνες των ατόμων μας, είναι μεγάλη. Ας φανταστούμε τι ενέργεια απελευθερώνεται από τους πυρήνες όταν "σκάει" μια ατομική - πυρηνική βόμβα. Στο ανθρώπινο σώμα υπάρχουν 7.000.000.000.000.000.000.000.000.000

άτομα. Πόση ενέργεια, Ε, είναι εγκλωβισμένη στο σώμα μας! Για να βρούμε πόση μάζα, m,  αντιστοιχεί στην ενέργεια αυτή θα πρέπει να τη διαιρέσουμε με την ταχύτητα του φωτός, και το αποτέλεσμα να το διαιρέσουμε και πάλι με την ταχύτητα του φωτός. Διαιρούμε δηλαδή την τρομακτικά μεγάλη ενέργεια που είναι φυλακισμένη στα άτομά μας δύο φορές με τη μεγάλη τιμή που έχει η ταχύτητα του φωτός, c.

Η τιμή της c είναι τέτοια, έτσι συντονισμένη, που οδηγεί σε ανθρώπινες μάζες που είναι κατάλληλες για ανθρώπινη ζωή!

Ας υποθέσουμε ότι ένας άνθρωπος έχει μάζα 100 κιλά. Αν η ταχύτητα του φωτός ήταν 10 φορές μεγαλύτερη, η μάζα του θα ήταν 1 κιλό! Αν η ταχύτητα του φωτός ήταν 10 φορές μικρότερη θα είχε μάζα 10 τόνους! Με πόση σοφία έγινε η επιλογή της τιμής της ταχύτητας του φωτός...

Ας υποθέσουμε τώρα ότι δεν υπήρχε αυτό το τεράστιο κενό στο άτομο. Θα υπήρχαμε;

Υπάρχουν οι εξωτικοί αστέρες νετρονίων. Στους αστέρες νετρονίων έχουν "γδυθεί" τα άτομα, τα περιφερόμενα γύρω από τον πυρήνα αρνητικά ηλεκτρόνια συγχωνεύονται με τα θετικά πρωτόνια του πυρήνα και σχηματίζουν ουδέτερα νετρόνια, που ενώνονται με τα προϋπάρχοντα νετρόνια του πυρήνα.  Έτσι σχηματίζεται μια συμπαγής, χωρίς κενά, σφαίρα μερικών χιλιομέτρων, που περιστρέφεται σαν σβούρα. Εάν βουτάγαμε ένα κουταλάκι του γλυκού σε έναν αστέρα νετρονίων, η μάζα που θα παίρναμε θα ήταν 1.000.000.000 τόνοι! Σε ένα κουταλάκι γλυκού περιέχεται τόση μάζα όση είναι η μάζα ενός μεγάλου βουνού!  Αν δεν υπήρχε το κενό στο άτομο, εμείς πόσο μάζα θα είχαμε; Πόσα κουταλάκια είμαστε;  

To ασύληπτο κενό τον ατόμων, η ιδιαίτερη τιμή της ταχύτητας του φωτός, το μεγάλωμα της ενέργειας όσο μικραίνει η φυλακή εγκλωβισμού των στοιχειωδών σωματιδίων...Πόσοι "συντονισμοί" για να υπάρχουμε, πόσες συγκρούσεις μεταξύ της Σοφίας της Φύσης και της Σοφίας της Άγνοιάς μας! 

Και μια άλλη αποκατάσταση της αλήθειας: Σύμφωνα λοιπόν με τον Einstein, η μάζα μας είναι κατά 95% - 99% ενεργειακής και όχι "υλικής" προέλευσης. Τα πρόσωπα που χορεύουν η άγνοιά μας τα λέει υπέρβαρα, ο Einstein λέει ότι είναι υπερενεργειακά! 

ΓΚΟΥΡΟΥ: 

ο καθοδηγητής, 

ο ειδήμων, 

ο ικανός,

 επειδή γνωρίζει πολλά,

 να καθοδηγήσει.

Τι μόδα είναι αυτή με την εκλογή των Πολιτικών Γκουρού! Πως έχουν επιλέξει τέτοια διαδικασία εκλογής αρχηγού κόμματος. Να περνάς απ'εξω από το εκλογικό τμήμα, να μην ξέρεις τίποτα, τίποτα,  για τον Γκουρού και να τον ψηφίζεις για Γκουρού του κόμματος σου. Να μην έχεις σχέση με το κόμμα, να ανήκεις σε άλλο κόμμα, και να ψηφίζεις αυτόν που θα καθοδηγήσει τους άλλους, αυτόν που η εκλογή του θα είναι ωφέλιμη για το δικό σου κόμμα και όχι για το κόμμα του.

Και όλα αυτά πληρώνοντας 2 ή 3 ευρώ, όσο κάνει μια τυρόπιτα Κουρού! Γκουρού αξίας Κουρού! Γκουρού, δηλαδή, Κουρού, δηλαδή, κάποιον που είναι για φάγωμα! Και αρχίζει ο καυγάς ποιος θα φάει τον Γκουρού- Κουρού! 

"Αρχή άνδρα δείκνυσι" - Δείχνει Κουρού!

ΜΑΕΣΤΡΟΣ ΓΚΟΥΡΟΥ - ΚΟΥΡΟΥ:

 

ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΡΙΘΜΟΙ - ΝΟΥΜΕΡΑ; 

ΠΡΟΣΘΕΣΗ:

 ΚΛΙΝΑΤΕ ΕΠΙ ΔΕΞΙΑ!

ΑΦΑΙΡΕΣΗ:

 ΚΛΙΝΑΤΕ ΕΠ' ΑΡΙΣΤΕΡΑ!

ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ:

ΚΛΙΝΑΤΕ ΕΠΙ ΔΕΞΙΑ!

ΔΙΑΙΡΕΣΗ:

ΚΛΙΝΑΤΕ ΕΠ' ΑΡΙΣΤΕΡΑ!

ΤΙ ΕΙΝΑΙ 

ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚO DEBATE:

ΜΟΝΟΜΑΧΙΑ  ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ

ΜΕ ΚΡΙΤΗ ΤΟΝ ΛΑΟ.