1962

"Εξολοθρευτής Άγγελος"  του Λουίς Μπουνιουέλ

Η ταινία περιγράφει το δείπνο μιας παρέας σε κάποιο σπίτι. Μετά το δείπνο, οι καλεσμένοι μεταφέρονται στο σαλόνι. Για κάποιον ανεξήγητο λόγο, όμως, τους είναι αδύνατον να βγουν έξω αν και οι πόρτες είναι ανοιχτές. Ο εγκλεισμός τους, που τους αποκόπτει την πρόσβαση σε κάθε αγαθό, οδηγεί στην απώλεια της αξιοπρέπειάς τους και την υποταγή στα ένστικτά τους. Άλλοι τρελαίνονται, άλλοι παθαίνουν παραισθήσεις, άλλοι ανακαλύπτουν τον πραγματικό εαυτόν τους όταν πλέον οι συνθήκες ρίχνουν τις προσωπίδες - φαντασιώσεις τους. Μπροστά στον κίνδυνο μετατρέπονται σε σαρκοβόρα τέρατα που είναι έτοιμα να κάνουν τα πάντα για να σώσουν την σωματική τους ακεραιότητα, ξεχνούν όλους τους κανόνες ηθικής που για χρόνια με ευλάβεια τηρούσαν. Οι άνθρωποι εμφανίζονται γυμνοί μπροστά στον κίνδυνο. Άκρατος εγωισμός αναδύεται μπροστά στον σκοτεινό φόβο. Η "απελευθέρωσή" τους έρχεται όταν πλέον έχουν  καταλυθεί όλες οι συμβάσεις, κοινωνικές και ηθικής, που μέχρι τότε είχαν οικοδομήσει. Η έξοδός τους στον πραγματικό κόσμο θα είναι η λύτρωσή τους;
   
Το πιο ενδιαφέρον σημείο ίσως είναι η ανεξήγητη αδυναμία του ανθρώπου να ξεφύγει, να κάνει την αυτονόητη κίνηση ελευθερίας, οι πόρτες είναι ανοικτές. Δεν υπάρχει προφανές φυσικό εμπόδιο για την ελεύθερη διακίνησής τους. Τι είναι λοιπόν αυτό που τους εμποδίζει και τους οδηγεί σ’ αυτή την άθλια απογύμνωση; Ο Μπουνιουέλ υπονοεί ότι πρόκειται για ένα πρόβλημα βούλησης και όχι πραγματικής αδυναμίας. Κάτι συνέβη στη βούληση των ανθρώπων και δεν θέλησαν να βγουν, ενώ κανείς δεν τους εμπόδιζε. Και αυτή η άρνηση έγινε αγκύλωση. Η λύση επομένως βρισκόταν στην ανασυγκρότηση της βούλησης και μάλιστα στη συγκέντρωση όλων των βουλήσεων μαζί. Η συνέχεια όμως γίνεται πιο εφιαλτική. Και αυτό γιατί όταν βγαίνουν από το σπίτι αντιλαμβάνονται ότι ο εφιάλτης τους αφορά ένα πιο διευρυμένο κύκλο ανθρώπων. Σύμφωνα με το τάμα που είχαν κάνει συναντιούνται σε μια μεγάλη τελετή στην εκκλησία. Όταν όμως τελειώνει η λειτουργία ούτε οι ιερείς, ούτε ο υπόλοιπος κόσμος μπορούν να βγουν από την εκκλησία. Οι καμπάνες της εκκλησίας αρχίζουν να χτυπούν, πλήθη στους δρόμους τρέχουν και η αστυνομία να πυροβολεί τους διαδηλωτές. Μια μικρή αγέλη προβάτων κατευθύνεται προς την εκκλησία...

Αυτά απεικόνιζε στην σουρεαλιστική του ταινία ο Μπουνιουέλ το

1962. 

Ευτυχώς!