"Μήτσος:

Καθόμαστε συνέχεια στη σκιά,

Μπάμπη,

δεν είναι καλό μέρος,

μου θυμίζει άσχημες στιγμές.

Μπάμπης:

Γιατί,

Μήτσο,

δεν μας βαράει το κεφάλι ο ήλιος.

Μήτσος:

Έχω ψυχολογικό πρόβλημα,  

Μπάμπη.

Θυμάσαι όταν είμαστε στον κόσμο

τι κηρύγματα 

έκαναν αυτοί που ήταν στον ήλιο

σε εμάς που είμαστε στην σκιά;

Μπάμπης:

Α,

ναι,

θυμάμαι,

Μήτσο,

πολλά κηρύγματα 

για να μη βγούμε εμείς ποτέ από τη σκιά

και να είναι αυτοί στον ήλιο.

Κακό πράγμα να θυμάσαι,

Μήτσο.

Μήτσος:

Είσαι μαγικός,

Μπάμπη,

το κατάλαβες.

Όταν έλθει ο Κουτός ελπίζω ότι θα τα αλλάξει αυτά.

Μπάμπης

Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία,

Μήτσο.

Μήτσος:

Αυτό σημαίνει ότι θα πεθάνουμε εμείς πρώτα, 

Μπάμπη;

Δεν θα ζούμε όταν έλθει η ελπίδα;

Μπάμπης:

Μη χάνουμε την πίστη μας στον Κουτό,

Μήτσο.

Ελπίδα είναι η πίστη ότι

 θα γίνει κάτι που το πιθανότερο είναι να μη γίνει.

Να παραμείνουμε πιστοί.

Μήτσος:

Εντάξει,

Μπάμπη.

Αρκεί να μη μου πεις ότι

η πίστη πεθαίνει τελευταία." 

Σαν Μπέεεκετ / Περιμένοντας τον Κουτό