Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Σάββατο 18 Νοεμβρίου 2017



Δηλαδή δεν κατάλαβα!

Πως έπρεπε να ντυθεί 

εκτός απ'ο διασώστης για να πάει στον Αυτιά,

κανονικά;

Να κουβεντιάζουμε τώρα για το τι είπε

ο αντιπεριφερειάρχης μας

και όχι για το τι φόραγε όπως κάνουμε τώρα;

Για χαζό τον έχετε;

Χαζό ψηφίσαμε;

Χαζοί είμαστε να ψηφίσουμε χαζό;

Καλά,

εσείς να μένετε με την απορία σας: 

 "αυτοί υποτιμούν τη νοημοσύνη μας 

 ή

 εμείς υπερτιμούμε τη νοημοσύνη τους;"

 Και τα δύο συμβαίνουν!

Τραγουδάτε οι κουλτουριάρηδες,

όπως υπεδείχθη από την Λ.Γ:

"Να μας πάρει μακριά

όπου δεν παίζουν Καραμέροι

που δεν έχει ούτε Αυτιά

φύσα αγέρι φύσα αγέρι"


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου