Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2019



It doesn't interest me what you do for a living.
I want to know what you ache for,
 and if you dare to dream of meeting your heart's longing.

 It doesn't interest me how old you are.
 I want to know if you will risk looking like a fool
 for love,
 for your dreams,
 for the adventure of being alive.

 It doesn't interest me what planets are squaring your moon.
 I want to know if you have touched the center of your own sorrow, 
if you have been opened by life's betrayals 
or have become shriveled and closed from fear of future pain.

 I want to know if you can sit with pain,
 mine or your own,
 without moving to hide it,
 or fade it, 
or fix it.

 I want to know if you can be with joy, 
mine or your own,
 if you can dance with wildness 
and let the ecstasy fill you
 to the tips of your fingers and toes
 without cautioning us to be careful, 
to be realistic,
 to remember
 the limitations of being human.

 It doesn't interest me 
if the story you are telling me is true. 
I want to know 
if you can disappoint another to be true to yourself;
 if you can bear the accusation of betrayal 
and not betray your own soul; 
if you can be faithless and therefore trustworthy.

 I want to know if you can see beauty even when it's not pretty, 
every day, 
and if you can source your own life from its presence.

I want to know if you can live with failure, 
yours or mine,
and still stand on the edge of the lake 
and shout to the silver of the full moon, "yes!" 

 It doesn't interest me who you know,
 or how you came to be here.
 I want to know if you will stand 
in the center of the fire with me 
and not shrink back. 

 It doesn't interest me where or what or with whom you have studied. 
I want to know what sustains you, 
from the inside,
 when all else falls away.

 I want to know if you can be alone  with your 
and if you truly like the company you 
keep in the empty moments.” 

THE INVITATION
Oriah Mountain Dreamer


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου