Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Παρασκευή 29 Μαΐου 2020



"Κάποτε, είκοσι χρόνια πριν, είχα προτείνει την έκφραση εγκάρδιος ορθολογισμός αναζητώντας μια διέξοδο από την άνοδο των ανορθολογισμών και μια στενή και συναισθηματικά τυφλή 'ορθολογικότητα'. Τώρα σκέφτομαι πως η έκφραση θα ταίριαζε απόλυτα στον Σωτήρη Τσιόδρα ή μάλλον σε αυτό που βρέθηκε να εκπροσωπεί: έναν ορθολογισμό κοντά στις πηγές του πάσχειν, σε μια εγκαρδιότητα που χτίζει εμπιστοσύνη. Ο εγκάρδιος ορθολογισμός ενσαρκωμένος."
Νικόλας Σεβαστάκης

Επανέλαβα πολλές φορές αυτό που είναι το μοναδικό δεδομένο στην επιστήμη: η αβεβαιότητα, η εντιμότητα του να πει κανείς "δεν γνωρίζω"
Σωτήρης Τσιόδρας

Πολύ μας εκνεύρισε αυτός  που δεν τα ήξερε όλα
εμάς  που τα ξέραμε όλα 
από την κοιλιά της μάνας μας.

"Υπάρχει ένας άλλος κόσμος,

αλλά είναι μέσα σ' αυτόν εδώ." 

Πωλ Ελυάρ

"...Τι είναι αυτός ο άνθρωπος που ξεκινούσε να μιλά με έναν κατάλογο θανάτων χωρίς να σηκώνει τα μάτια από το χαρτί και κατόπιν προσπαθούσε με επιστημονικό λόγο να μισοδείξει τις ευαισθησίες του, ενώ την προηγουμένη έψελνε μόνος σε μια εκκλησία; Τι είναι αυτή η περίπτωση του πατέρα των επτά παιδιών που η λέξη «πατρίδα» αναφέρεται στον λόγο του; Θέτει ζητήματα για το αγαθό της δημόσιας υγείας, της ίδιας της ζωής. Παραλείπει όμως να θέσει θέματα ελευθερίας. Και εδώ τίθεται το πολιτικό ζήτημα της εξουσίας. Καταρρέει όταν σταματά να δίνει διαταγές. Επικρατεί όταν μπορεί να μετατρέψει την διαταγή σε προτροπή. Ο Τσιόδρας προέτρεπε. Ήταν όμως ο ρυθμιστής του πολιτεύματος. Μπορεί να πει κάποιος ότι θα ζήσει έγκλειστος χωρίς να αγγίζει τον άλλον; Είναι αυτό ζωή; Μας δίνει την ευκαιρία ο κορωνοϊός να ξαναδούμε αυτό που ονόμαζε ο Φουκώ «πειθαρχική κοινωνία..."
 Ο Γιώργος Βέλτσος

"Εμείς,

 πάντα βρίσκουμε κάτι, 

ε Didi, 

που μας  δίνει την εντύπωση ότι υπάρχουμε."

Beckett / Waiting for Godot


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου