"Μετάνοια δεν μπορεί να είναι η ψυχαναγκαστική απαρίθμηση πράξεων που αποδεικνύουν την ενοχή μου.

Μετάνοια δεν μπορεί να είναι η καταθλιπτική αυτομομφή που στρέφεται εναντίον του προσώπου μου, ταυτίζοντας το πρόσωπο με τις συμπεριφορές.

Μετάνοια δεν μπορεί να είναι η απόφαση να μην ξανααμαρτήσω, που θα συνδυάζεται με το να μην ζω πλέον.

Μετάνοια δεν μπορεί να είναι η απώλεια της ελευθερίας μου και η παράδοση σε κάποιον άλλον που από 'δώ και πέρα θα αποφασίζει για μένα.[...]

Μετάνοια δεν μπορεί να είναι το Δυτικό καθαρτήριο ή η έναντι αντιτίμου απονομή συγχωροχαρτιών. Μετάνοια δεν μπορεί να είναι η υπογραφή κειμένων μεταμέλειας που αποτρέπει την περαιτέρω δίωξη. Μετάνοια δεν μπορεί να είναι η ισοπέδωση της προηγούμενης ζωής του μετανοούντος, στην οποία τάχα δεν υφίσταται κάτι που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί και στη νέα φάση.

Μετάνοια ίσως είναι η ύψιστη χαρά μιας επίγειας μετοχής στον Ουράνιο Παράδεισο.

Μετάνοια ίσως να είναι το καμίνι που λιώνει τις σκουριές και δίνει στο ατσάλι μια νέα διάσταση. Μετάνοια ίσως να είναι το ξεπέταγμα ενός άχρηστου βάρους που εμποδίζει την ελευθερία.

Μετάνοια ίσως να είναι η αποδοχή των ορίων της ανθρώπινης διάστασής μου. 

Μετάνοια ίσως να είναι η αναζήτηση των όρων με τους οποίους η ύπαρξή μου οδεύει στην ολοκλήρωση. Μετάνοια ίσως να είναι η βεβαιότητα ότι η συνάντησή μου με άλλους ανθρώπους μπορεί να είναι δημιουργική. Μετάνοια μπορεί να είναι η επιβεβαίωση της ελευθερίας μου με την εκούσια παραίτηση από το πλήθος των ελευθεριών μου. 

Μετάνοια. Μεταστροφή ζωής. Υπέρτατη απόδειξη ελευθερίας. Πέταγμα. Απογείωση από τα δεσμά μιας καταναγκαστικής μετριότητας. Μιας ρουτίνας που δεν ελπίζει στο απραγματοποίητο. Μιας πειθαναγκαστικής αποδοχής των δεσμών. Ενός βαρβάρου διαζυγίου μεταξύ της χαράς και της ζωής. Μιας μίζερης αποδοχής της διασκέδασης, της σκέδασης, της διάσπασης,του σπασίματος, της απώλειας του όλου.... 

Μετάνοια.'Ενωση των διεστώτων. Ο μετανοών λαχταρά τον όλον. Δεν αντέχει τα θραύσματα της ζωής και πηγαίνει σ' Αυτόν που προσφέρει την αρμονία. Ψάχνει για ΄κείνο το βλέμμα που θα αγγίξει τους γύρω του και θα τους καταστήσει από κόλαση αδιεξόδων ανοιχτούς ορίζοντες, ανοιχτά πέλαγα που θα τον καλούν να ταξιδέψει για να τους συναντήσει..."

Δημήτρης Καραγιάννης / Ρωγμές και αγγίγματα / Αρμός