Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνουπου θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...
Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική,σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...
Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .
Πέμπτη 18 Ιουνίου 2020
"Το 2018, το 1,0% των συνολικών δαπανών της γενικής κυβέρνησης σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) διατέθηκε σε πολιτιστικές υπηρεσίες (μη συμπεριλαμβανομένων των ραδιοτηλεοπτικών και εκδοτικών υπηρεσιών) Αυτό το μερίδιο παρέμεινε σχετικά σταθερό με την πάροδο του χρόνου, αντιπροσωπεύοντας το 1,0% των συνολικών δαπανών της γενικής κυβέρνησης κάθε χρόνο από το 2013 έως το 2018.
Ωστόσο, υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ. Το 2018, η Λετονία κατέγραψε το μεγαλύτερο μερίδιο πολιτιστικών υπηρεσιών στις δαπάνες γενικής κυβέρνησης (2,8%), ακολουθούμενη από την Ουγγαρία (2,7%) και την Εσθονία (2,4%). Το χαμηλότερο μερίδιο καταγράφηκε στην Ελλάδα (0,3%), στην Κύπρο (0,5%), στην Ιταλία και στην Πορτογαλία (και οι δύο 0,6%) ελαφρώς υψηλότερες."
Πηγή: Eurostat
για να πετύχουμε το σκοπό μας.
*
ΑΠΟΨΗ:
ΑΣ ΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ· ΕΤΣΙ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΗΤΕΙΑ...
Ο ένας στους δύο Έλληνες δεν διαβάζει κανένα βιβλίο σε όλη την υπόλοιπη ζωή του, από τη στιγμή που παύουν να τον υποχρεώνουν να διαβάζει τα σχολικά του βιβλία. Ο άλλος Έλληνας, αυτός που διαβάζει, διαβάζει από ένα έως οκτώ βιβλία μάξιμουμ το χρόνο, ευτυχώς όχι ΤΑ ΙΔΙΑ οκτώ βιβλία, διαφορετικά όλοι εμείς οι συγγραφείς, εκτός από τη μεταθανάτια ζωή, δεν θα είχαμε και καμιά άξια λόγου προθανάτια. Ο Έλληνας που διαβάζει οκτώ βιβλία μάξιμουμ τον χρόνο, διαβάζει κυρίως ελαφρά αισθηματική λογοτεχνία, σχεδόν κανένα θεωρητικό βιβλίο και κανένα βιβλίο ποίησης· εκτός από εξαιρέσεις μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού, οι ποιητές αναγκάζονται στην Ελλάδα να πληρώνουν από την τσέπη τους προκειμένου να εκδοθούν. Με επίσημα στατιστικά στοιχεία από το αλήστου μνήμης Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, ο Έλληνας κατέχει την πρώτη θέση στην Ευρώπη και μία από τις πρώτες θέσεις στην υφήλιο μεταξύ των λαών που είναι βαθιά ακαλλιέργητοι δίχως να είναι και τυπικά αναλφάβητοι. Τα παιδιά ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ρωτήσαμε σήμερα: "Ποιο ρόλο έχει η Ποίηση στην προσωπική σας ζωή;" -και δεν έπεσε φωτιά να μας κάψει... Ευχαριστώ για την προσοχή σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου