Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Παρασκευή 5 Ιουνίου 2020



Η νεότητα δεν είναι μια εποχή της ζωής

 είναι μια κατάσταση του νου,

δεν αναφέρεται σε ρόδινα μάγουλα,

κόκκινα χείλη και ελαστικά γόνατα,

είναι μια διάθεση της βούλησης,

μια ποιότητα της φαντασίας,

ένα σθένος των συναισθημάτων,

είναι η φρεσκάδα των βαθιών πηγών της ζωής.


Νεότητα σημαίνει μια ιδιοσυγκρασία,

 μια επικράτηση του θάρρους έναντι της δειλίας,

μια επικράτηση της ορμής για περιπέτεια,

 έναντι της αγάπης για το εύκολο.

 Αυτό υπάρχει συχνά σε έναν άνθρωπο εξήντα ή περισσότερων ετών

 από  ότι σε ένα αγόρι είκοσι ετών.

 Κανένας δε γερνάει απλά ζώντας έναν αριθμό ετών.

 Οι άνθρωποι γερνούν,

μόνο εγκαταλείποντας τα ιδανικά τους.


Τα χρόνια μπορεί να τσαλακώσουν το δέρμα,

αλλά η εγκατάλειψη του ενθουσιασμού φέρνει ρυτίδες στην ψυχή.

Η ανησυχία, η αμφιβολία, η δυσπιστία προς τον εαυτό,

ο φόβος και η απόγνωση –

αυτά είναι που κάνουν την καρδιά να υποκύψει

και γυρνούν το καλλιεργημένο πνεύμα πίσω στην άγονη σκόνη.


Είτε είναι δεκαέξι είτε εξήντα,

 υπάρχει μέσα στην καρδιά κάθε ανθρώπου

η αγάπη για σκέψεις πράγματα που προκαλούν θαυμασμό, 

η ανεξέλεγκτη  παιδική όρεξη για αυτό που θα ακολουθήσει,

και η χαρά για το παιχνίδι της ζωής.

 Στο κέντρο της καρδιάς μου και της καρδιάς σου

υπάρχει ένας ασύρματος σταθμός,

όσο καιρό λαμβάνει μηνύματα

 ομορφιάς, ελπίδας, ευθυμίας, θάρρους και δύναμης

από τους ανθρώπους και από το άπειρο,

 τόσο καιρό είσαι νέος.


Όταν  οι κεραίες πέσουν κάτω, 

και το πνεύμα καλυφθεί 

 με χιόνια κυνισμού και  πάγο  απαισιοδοξίας, 

τότε γερνάμε, 

ακόμη και στα είκοσι, 

αλλά όσο οι κεραίες σας είναι επάνω,

 για να πιάσετε τα κύματα αισιοδοξίας, 

υπάρχει ελπίδα,

 μπορεί να πεθάνεις νέος στα ογδόντα.


Samuel Ullman /  Youth


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου