"Μη με ρωτάτε ποιος είμαι! Οι περισσότεροι, όπως αναμφίβολα ισχύει και στην περίπτωσή μου, γράφουν για να χάσουν το πρόσωπό τους. Μην απαιτείτε να μάθετε ποιος είμαι και μη με συμβουλεύετε να παραμείνω ο ίδιος: αυτή είναι μια ληξιαρχική ηθική, διέπει τα δημόσια έγγραφά μας. Ας μας αφήνει τουλάχιστον ελεύθερους, όταν πρόκειται να γράψουμε."

 Michel Foucault - Dit et ecrits - Εκδόσεις Στιγμή

"Κατά βάθος,

ο ποιητής έχει ένα θέμα: 

το ζωντανό σώμα του." 

 Γιώργος Σεφέρης

- Αλήθεια, ποίηση γράφουν οι ευτυχισμένοι; 

- Φαίνομαι για ευτυχισμένος άνθρωπος; Θα το θεωρούσα μεγάλη διαστροφή, ευτυχισμένος άνθρωπος να απαρνηθεί την αμεριμνησία του για να ψάχνει μέσα σ' αυτόν τον κάδο που περιστρέφονται όλες οι μολυσμένες σιωπές και τα βλαβερά αναπάντητα μήπως βρει αμόλυντη προφητεία ότι γεννήθηκε για ποιητής. Ποιος ευτυχισμένος θα ήθελε να βλάψει την αμεριμνησία του εισχωρώντας ή και κατανοώντας το φοβιστικό απύθμενο; Και γιατί να πάμε σ' ένα τόσο μακρινό ερώτημα; Υπάρχει και εγγύτερο, όπως: υπάρχουν ευτυχισμένοι άνθρωποι; Κι αν ναι, γνωρίζει κανείς ότι υπάρχουν και δυστυχισμένοι; Ίσως παλιάς ξεπερασμένης μόδας ερώτημα, κυρίως ρομαντικό.

Κική Δημουλά / Από τη συνέντευξη στον Δημήτρη Μανιάτη / Νέα