Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2020


"Δεν με ενδιαφέρει τι δουλειά κάνεις, θέλω να μάθω με τι πονάς. Δεν με ενδιαφέρει πόσο χρονών είσαι, θέλω να ξέρω αν είσαι πρόθυμος να ρισκάρεις να φανείς ανόητος για αγάπη, για τα όνειρά σου, για την περιπέτεια του να είσαι ζωντανός. Θέλω να ξέρω αν μπορείς να ζήσεις με την αποτυχία, τη δική σου και τη δική μου. Δεν με ενδιαφέρει πού μένεις ή πόσο πλούσιος είσαι, θέλω να ξέρω αν μπορείς να σηκωθείς μετά από μια νύχτα θλίψης και απελπισίας, κουρασμένος και μελανιασμένος ως το κόκαλο, και να είσαι γλυκός με αυτούς που αγαπάς. Θέλω να ξέρω αν μπορείς να είσαι μόνος με τον εαυτό σου και να σου αρέσει πραγματικά η παρέα που κρατάς στις άδειες στιγμές της ζωής σου."

Oriah Mountain / Dreamer The Invitation


Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)