"Αναπνέω από προκατάληψη και ατενίζω τον σπασμό των ιδεών ενώ το κενό χαμογελάει στον εαυτό του... να καμώνεσαι τον ένθερμο και να γελάς γι' αυτό κρυφά, να υπακούς στις συμβάσεις για να τις αρνείσαι κρυφίως... να σώζεις τα προσχήματα ενώ θα ήταν επιβεβλημένο να χαθούν... όποιος περιφρονεί τα πάντα οφείλει να παίρνει μιαν έκφραση τέλειας αξιοπρέπειας, να εξαπατά τους άλλους και τον ίδιο τον εαυτό του ακόμα, έτσι θα επιτελέσει πιο εύκολα το καθήκον του...τι ωφελεί να δείχνουμε την κατάπτωσή μας όταν μπορούμε να προσποιούμαστε τους ευτυχείς... δέχομαι τη ζωή από ευγένεια, η διηνεκής εξέγερση προδίδει κακό γούστο..." 

Emil Cioran 

"Κατά την αναμονή αυτή δεν είδα να συμβαίνει τίποτα. 

Ήταν τόσο καθαρή αναμονή, 

ώστε απουσίαζα ως και εγώ ο ίδιος. 

Το ομοίωμά μου εν ονείρω,

 αυτό που βλέπουμε στον καθρέφτη και λέμε

 «εγώ είμαι» 

απουσίαζε."

 Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης / Το μυθιστόρημα της κυρίας Έρσης