Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Κυριακή 21 Μαρτίου 2021


"Θυμάμαι παιδί που έγραψα κάποτε τον πρώτο στίχο μου.

Από τότε ξέω ότι δεν θα πεθάνω ποτέ-

αλλά θα πεθαίνω κάθε μέρα." 

Τάσος Λειβαδίτης / Ο πρώτος Στίχος

*

"Η Ποίηση δεν είναι η απελευθέρωση των αισθημάτων, 

αλλά η δραπέτευση από τα αισθήματα.

Δεν είναι η έκφραση της προσωπικότητας 

αλλά η δραπέτευση από την προσωπικότητα. 

Αλλά θα πρέπει κανείς να έχει αισθήματα και προσωπικότητα 

για να θέλει να δραπετεύσει* από αυτά". 

T. S.  Eliot

*

*"...Να λείπεις- δεν είναι τίποτα να λείπεις.

 Αν έχεις λείψει για ό,τι πρέπει, 

θα ‘σαι για πάντα μέσα

 σ’ όλα εκείνα που γι’ αυτά έχεις λείψει..."

Γιάννης Ρίτσος


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου