Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Τρίτη 23 Μαρτίου 2021




Περιμένοντας τον Godot

Σάμιουελ Μπέκετ

Οι  Βλαδίμηρος και  Εστραγκόν έχουν ως στήριγμα

 της ύπαρξής τους τη μη  παρουσία του Godot. 

Τον περιμένουν και  δεν  έρχεται, 

τον περιμένουν με αβεβαιότητα και αυτής της ύπαρξής του,

τον περιμένουν χωρίς να γνωρίζουν το λόγο 

γιατί τον περιμένουν, 

τον περιμένουν...

Και η ύπαρξή τους στηρίζεται στην

 απουσία της παρουσίας

αυτού που περιμένουν.

Αλίμονο αν εμφανιστεί ο Godot,

αλίμονο αν γίνει απουσία

 η απουσία της παρουσίας...

*

Πόσα αλίμονο

αν μας γίνουν απουσίες

απουσίες παρουσιών; 

*

...υπάρχει κανείς χωρίς τον Godot του; 



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου