" Δεν έχεις το δικαίωμα, φώναζα, το κρίμα το δικό μου 

να σηκώνεις

 κι εσύ ανένδοτα σιωπούσες. 

Γιατί δικαιοσύνη δεν υπάρχει στην αγάπη

 – ποιος αδικεί ποιος αδικείται

 τι μας βαραίνει πιο πολύ

 το κρίμα ή η αθωότητα;

 Η αγάπη δε μας δίνεται, μας παίρνει

 κι όσοι αγαπούν αλύπητα αγαπούν

 ρημάζουν και ρημάζονται. 

 Κι όλα τα πήρες πάνω σου

το φταίξιμο την ενοχή και την ποινή μου.

 Δικαιοσύνη δεν υπάρχει στην αγάπη. 

 Εντάξει, εσύ αναστήθηκες. 

Εγώ όμως με σχεδία το σταυρό μου 

θαλασσοδέρνομαι σε μαύρους ουρανούς."

Βύρων Λεοντάρης / Έως…