Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Τετάρτη 24 Ιανουαρίου 2018




"Να μη με κατηγορήσουν για ευκολία, 

πως δεν έσκαψα βαθιά,

 πως δε βύθισα το μαχαίρι στα πιο γυμνά μου κόκκαλα

όμως είμαι άνθρωπος και γώ, 

επιτέλους κουράστηκα πώς το λένε..."

 Ντίνος Χριστιανόπουλος

Κουραστήκαμε;


"Όταν εξετάσουμε καλά τον εαυτό μας, 

 βλέπουμε πως είμαστε καμωμένοι από ουρανό

 Είμαστε καμωμένοι και από γη

 αλλά η γη ταξιδεύει μέσα μας, χωρίς να ρίχνει ρίζες

 ενώ ο ουρανός μένει."

Γιώργος Σαραντάρης / Ουρανός

Ο μεν ουρανός πρόθυμος, η δε γη ασθενης;


Πόσες και πόσες φορές

δεν φροντίσαμε με επιμέλεα τους τάφους

αυτών που δεν αγαπήσαμε...



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου