"Η ελευθερία για να είναι ιλιγγιώδης, πρέπει να επιλέξει... να έχει απέραντο άδικο... Ωστόσο πρέπει να προσχωρήσει ολοκληρωτικά στο καλό, πρέπει να το διατηρήσει και να το ενισχύσει, για να μπορέσει να ριχτεί στο κακό. Κι αυτός που καταδικάζει τον εαυτό του αποκτά μια μοναξιά που μοιάζει με τη σβησμένη εικόνα της μεγάλης μοναξιάς του πραγματικά ελεύθερου ανθρώπου... Αυτός, από μια άποψη, δημιουργεί... Μ' αυτόν τον τρόπο, πραγματοποιείται κάτι που δεν υπήρχε πριν, που τίποτε δεν μπορεί να το σβήσει, και το οποίο καθόλου δεν ήταν προγραμματισμένο από την αυστηρή οικονομία του κόσμου: πρόκειται για ένα έργο πολυτελές, περιττό και απρόσμενο." 

 Ο J. P. Sartr καθορίζοντας την ηθική στάση του Baudlaire.

(από τον τοίχο: Καισαρίων Ατελής)