Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Παρασκευή 27 Απριλίου 2018



Τραγικές Παρεξηγήσεις:

"Από τη συγκίνηση που το 67% των Ελλήνων ψήφισε, 

όπως και αυτός,

 ΟΧΙ 

στο δημοψήφισμα και διώξαμε τους γερμανοτσολιάδες,

έπαθε εγκεφαλικό με την ανακοίνωση του αποτελέσματος,

δυστυχώς έπεσε σε κώμα.

Χθες, 

ανέκτησε τις αισθήσεις του,

ανέκτησε τη μνήμη του.

θέλησε να δει στην τηλεόραση 

τη ζωή από την ελεύθερη Ελλάδα.

Είδε

τον αρχηγό των γερμανοτσολιάδων να μιλάει στη Βουλή.

Νόμιζε ότι η χώρα σκλαβώθηκε από τους γερμανοτσολιάδες,

ότι έχουμε κατοχική κυβέρνηση.

Έπεσε πάλι σε κώμα." 




Θα ξαναγράψεις ρε τέτοια;


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου