"Απόψε βασανίστηκαν και πάλι οι αρχαίες μνήμες

Απόψε εξαντλήθηκαν οι τελευταίες αναμονές

Η νύχτα καταθλιπτικά γέρνει επάνω στις ψυχές μας

Κι εμείς του κάκου ψάχνουμε μιαν ήλιου αναλαμπή

Μονάχοι ολομόναχοι στα ρίγη του χειμώνα

Ζητούμε λίγη ζεστασιά σε σκορπισμένες στάχτες

Χάσαμε καθρεφτίσματα σε λαμπερά φευγάτα μάτια

Ψάχνουμε είδωλα νεκρά σε λίμνες που έχουν στερέψει

Όλα μας άφησαν γοργά − τα πεύκα οι αμμουδιές

Του ανέμου τα σφυρίγματα τα χάδια οι επάλξεις

Κι όμως το ξέρουμε καλά προτού να ξημερώσει

Θα ξαναγεννηθούν οι αναμονές οι ελπίδες θα πληθαίνουν"

Κλείτος Κύρου / Αναζήτηση