Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Σάββατο 14 Απριλίου 2018




 Το τηλεγράφημα αναφέρει:

 "Από βομβιστική επίθεση

σχεδόν ογδόντα νεκροί στο Ιράκ".

Προφανώς κάποιους δεν καταμέτρησαν

 προφανώς για κάποιους δεν ήταν βέβαιοι.

 Σχεδόν νεκροί;

Σχεδόν ζωντανοί;

Προφανώς ο αριθμός φάνηκε επαρκής.


 Στα σχολεία οι μαθητές μαθαίνουν αριθμητική:

'Ενα κι ένα κάνουν δύο

 δύο και δύο τέσσερα

 στα σχολεία οι μαθητές δεν μαθαίνουν

 πως τόσα και τόσα είναι σχεδόν τόσα

 δεν διδάσκονται

την επισφαλή σχετικότητα

των μαθηματικών του πολέμου.


Γιώργος Χριστοδουλίδης / Επισφαλής καταμέτρηση  


"Ουρά παγονιού 

σε πισινό μαϊμούς 

τούτος ο κόσμος." 

Γιώργης Παυλόπουλος / Τριαντατρία Χαϊκού 



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου