Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2019




"Μα κι ο καθείς σκοτώνει ό,τι αγαπάει, 

και πρέπει αυτό απ’όλους ν’ακουστεί. 

Άλλοι με κολακεία σε σκοτώνουν 

 Κι άλλοι με ματιά φαρμακερή

 Μ’ένα φιλί σκοτώνουν οι δειλοί, 

Κι οι γενναίοι άνδρες με σπαθί.  


Νέοι σκοτώνουν άλλοι την αγάπη τους

Κι άλλοι σαν γενούνε γέροι. 

 Με χέρι Λαγνείας άλλοι τήνε πνίγουνε 

 Κι άλλοι με Πλούτου χέρι

 Κι επειδή πιο γρήγορα παγώνει έτσι το κορμί, 

Οι πονόψυχοι σκοτώνουν με μαχαίρι. 


 Άλλοι για λίγο ερωτεύονται κι άλλοι για πολύ.

Άλλοι τον Έρωτα πουλάνε κι άλλοι τον αγοράζουν. 

Άλλοι με βουρκωμένα μάτια τον σκοτώνουνε 

 Κι άλλοι βουβοί τον αφανίζουν 

Κι ενώ ο καθείς σκοτώνει ό,τι αγαπάει,

 Όλοι ωστόσο δεν πεθαίνουν."


Όσκαρ Ουάιλντ  /  "Ή μπαλάντα της φυλακής του Ρέντινγκ"



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου