Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2019




"Έχω τόσα πολλά που θέλω να πω, 

Αλλά οι λέξεις δεν είναι αρκετά καλές,

Οι λανθεσμένες με φιλάνε." 

Anne Sexton 


"Να είστε προσεκτικοί με τις λέξεις,


Ακόμα και με τις θαυμαστές.

 Για τις θαυμαστές βάζουμε τα δυνατά μας· 

Μερικές φορές μαζεύονται σαν έντομα 

Κι αφήνουν όχι ένα κεντρί αλλά ένα φιλί. 

Μπορούν να είναι τόσο καλές όσο τα δάχτυλα.

 Μπορούν να είναι τόσο πιστές όσο ο βράχος

 Που πάνω του στρογγυλοκάθεσαι. 

Αλλά μπορούν να είναι και μαργαρίτες και μελανιές.

 Ωστόσο είμαι ερωτευμένη με τις λέξεις. 

Είναι περιστέρια που αποσπώνται απ’ το ταβάνι.

 Είναι έξι ιερά πορτοκάλια καθισμένα στα γόνατά μου. 

Είναι τα δέντρα, τα πόδια του καλοκαιριού,

 Κι ο ήλιος, το παθιασμένο του πρόσωπο.

 Ωστόσο συχνά με απογοητεύουν.

 Έχω τόσα πολλά που θέλω να πω

 Τόσες πολλές ιστορίες, εικόνες, αποφθέγματα, κ.τ.λ.

 Αλλά οι λέξεις δεν είναι αρκετά καλές,

Οι λανθασμένες με φιλάνε. 

Μερικές φορές πετώ σαν ένας αετός 

Αλλά με τις φτερούγες του τρωγλοδύτη. 

Όμως προσπαθώ να τις φροντίζω 

Και να είμαι ευγενική μαζί τους.

 Οι λέξεις και τ’ αυγά πρέπει να χειρίζονται προσεχτικά: 

Μια φορά αν σπάσουν, είναι πράγματα 

Που είναι αδύνατον να επισκευαστούν." 



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου