Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Σάββατο 30 Μαρτίου 2019

ΘΡΑΥΣΜΑΤΑ




Ζωή,

ένα βιβλίο διαβασμένο  βιαστικά,

μέσα στον πανικό των νεκροφόρων λόγων.







Eίναι τόσο εύκολο να εξαπατίσουμε τον εαυτόν μας
δίχως να το καταλάβουμε
όσο είναι δύσκολο να εξαπατήσουμε τους άλλους
χωρίς να το αντιληφθούν




Άνθρωποι,

κλειστά βιβλία.

Μόνο τα εξώφυλλα διαβάζουμε.

ΤΑ ΕΥΡΕΤΗΡΙΑ ΣΤΑ «ΒΙΒΛΙΑ»

είναι ελαττώματα ή πλεονεκτήματα;



Το σύννεφο

είναι μια βιβλιοθήκη.

Κάθε σταγόνα είναι βιβλίο.




Ο αέρας

είναι κείμενο,

τα γράφει όλα

αλλά  δεν το βλέπει κανείς.





Σκόνη,

Μόνο αυτή γράφει στον αέρα.






Σκόνη,

ιπτάμενα γράμματα της γης.

Με τη σκόνη συνομιλούν ο  αέρας  με τη γη.





Χωράφια...

Τετράδια της βροχής.


Αναγνώστης,

δεν είναι μαθητής,

είναι η μάθηση.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου