Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Παρασκευή 29 Μαρτίου 2019




"Ἀπὸ τὴν φαύλην Ὥρα, φαυλότερο τὸ μέτρημά της. 

Ἄσε την νὰ παρέλθει ἀμέτρητη,

 καί, ἂν σοῦ είναι δυνατό, δίχως ν’ ἀφήσει τὰ Ἴχνη. 

Μέτρα, ἂν τὸ κρίνεις πρόσχαρο κι ὠφέλιμο,

 Ἂν σὲ ἔγινε συνήθεια τὸν βίο σου νὰ μετρᾶς, 

μέτρα τὴν Εὐφροσύνη, ποὺ ἡ φυγὴ τῆς φαύλης Ὥρας 

καὶ ἡ λησμονιά της ἀσφαλῶς σοῦ προσφέρουν· 

ἀλλὰ ποτὲ τὴ φαύλην Ὥρα. 

Κράτησε τὰ Ἴχνη τούτων τῶν σπανίων Ὡρῶν,

 ἀλλὰ ὄχι ἐκεῖνα. Ἐκεῖνα εἶναι νεκρὲς

 Σελῆνες τῶν Δυσμῶν, καταντικρὺ 

τῆς πρωϊνῆς Λάμψης. Εἶναι ψευδεῖς Ἐπινοήσεις, 

πονηροὶ Συνδυασμοί, πού, παλαιόθεν, 

ἐβάλθηκαν νὰ προκαλοῦν τὴν Τάξη τὴν θεσπεσία."

 Τ.  Κ.  Παπατσώνης / Αρχή Σοφίας



Posted by at

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)