Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Τρίτη 30 Απριλίου 2024



ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ

 "Επόρνευσον οι βασιλείς και εκ του οίνου της πορνείας

 εμεθύσθησαν οι κατοικούντες την γην.

 Κάτω απ' τα λάβαρα της Ρώμης

 στην τέντα της Μαγδαληνής

 εσύ πατέρας της συγγνώμης

 κι εμείς παιδιά της ηδονής. 


Ζοφώδης και ασέληνος ο έρως της αμαρτίας.

 Βραχνή ακούστηκε η κραυγή 

στα καπηλειά της πολιτείας

 εσύ αμνίo για σφαγή κι εμείς κριοί της αμαρτίας.


 Το πολύτιμον μύρον η πόρνη έμιξε μετά δακρύων και εξέχεεν

 είς τους άχράντους πόδας σου.


 Δε σε πτοήσαν οι Πιλάτοι

 ούτ’ ο καιρός πού είν’ εγγύς

 εσύ στων ουρανών τα πλάτη

 κι εμείς παρείσακτοι της γης. 


Εγώ το φως εις τον κόσμον ελήλυθα,

 ίνα πας ο πιστεύων εις

 εμέ εν τη σκοτία μη μείνη."

Νίκος Γκάτσος


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου