Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Τρίτη 16 Απριλίου 2024


ΜΑΖΑ - ΜΙΑ ΠΑΡΕΞΗΓΗΜΕΝΗ ΕΝΝΟΙΑ - 3

H ζωογόνος σοφία του σχεδιασμού
όσον αφορά την κατανομή της μάζας
στο πρωτόνιο, στο νετρόνιο, στο ηλεκτρόνιο.


Επισημάνθηκε ότι η μάζα του νετρονίου είναι μεγαλύτερη από τη μάζα του πρωτονίου κατά 1,00137841887 φορές. Κατά 0,1%. Φαίνεται ασήμαντη η διαφορά. Γιατί έγινε αυτός ο "σχεδιασμός", είναι τυχαίος; Η απάντηση είναι ΟΧΙ. Χάρη σε αυτήν τη διαφοροποίηση υπάρχουμε.

Το νετρόνιο, λοιπόν, έχει μεγαλύτερη μάζα - ενέργεια από το νετρόνιο. Είναι όμως γενική αρχή στη Φύση - Φυσική ότι ένα σύστημα θέλει να πάρει την κατάσταση που η ενέργειά του είναι ελάχιστη, εκεί βρίσκεται σε ευστάθεια. Αν αφήσουμε ένα σώμα μάζας m  από ύψος h, από  την ταράτσα μας, όπου έχει δυναμική ενέγεια mgh, όπου g η ένταση του πεδίου βαρύτητας, αυτό θα πέσει κάτω, για να πάρει τη θέση της ελάχιστης δυναμικής ενέργειας mg0 = 0. Στο σημείο ύψους h το σώμα ήταν σε ασταθή κατάσταση. Όταν έφτασε στο έδαφος βρίσκεται σε ευσταθή κατάσταση.  

Έτσι το μεγαλύτερης ενέργειας νετρόνιο είναι ασταθές, θέλει να γίνει  το χαμηλότερης ενέργειας πρωτόνιο, να γίνει ευσταθές. Να πάει από μια ασταθή σε μια ευσταθή κατάσταση.

Προβολή των παραπάνω είναι ότι το ευσταθές πρωτόνιο (p) ζεί, έχει χρόνο ζωής, απίστευτα μεγάλο, ακόμη και με κοσμικούς όρους. Με ανθρώπινους όρους θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι αιώνιο. Αντίθετα, το ασταθές νετρόνιο (n), αν μείνει μόνο του, ζει μόνο 15 περίπου λεπτά, μετά μετατρέπεται σε πρωτόνιο. Ξεφορτώνεται μάζα - ενέργεια εκπέμποντας ένα ηλεκτρόνιο (e) και ένα άλλο σωματίδιο, σύμφωνα με την ενεργειακή εξίσωση:


Ας κοιτάξουμε την παραπάνω μετατροπή στην ενεργειακή της έκφανση. Το ξεφόρτωμα της ενέργειας - μάζας από το νετρόνιο έχει προυπόθεση τη δυνατότητα εκπομπής του ηλεκτρονίου. Για να είναι εφικτό θα έπρεπε και το ηλεκτρόνιο να είχε κατάλληλη μάζα. Να είναι μικρότερη από τη διαφορά των μαζών νετρονίου και πρωτονίου. Και αυτό συμβαίνει!

Έτσι, ενώ την εποχή της δημιουργίας των νετρονίων - πρωτονίων από quarks είχαμε 50% πρωτόνια και 50% νετρόνια, το ποσοστό των πρωτονίων συνεχώς μεγάλωνε. Από τα θνησιγενή νετρόνια διασώθηκαν ώς νετρόνια μόνο αυτά που πρόλαβαν να ενωθούν με πρωτόνια για να δημιουργήσουν εναν πυρήνα.

Ας θυμηθούμε το υδρογόνο. Είναι το απλούστερο χημικό στοιχείο, ο πυρήνας του αποτελείται από ένα "αιώνιο" πρωτόνιο και γύρω του "γυρίζει" ένα "αιώνιο" ηλεκτρόνιο. Είναι το μόνο στοιχείο που δεν έχει νετρόνιο. Αυτό σημαίνει ότι και το υδρογόνο είναι "αιώνιο". Τα άτομα του υδρογόνου είναι αιώνια. Τα άτομα υδρογόνου που βρίσκονται στο σώμα μας είναι σταθερά "αιώνια" και αυτό είναι παράμετρος ύπαρξης ζωής. Αυτά και τα άτομα υδρογόνου που βρίσκονται στα μόρια του νερού που πίνουμε είναι ηλικίας περίπου 13,8 δισεκατομμυρίων ετών! 

Δεν θα μπορούσε να αναπτυχθεί ζωή στο σύμπαν αν δεν υπήρχαν άστρα. Υπάρχουμε επειδή υπάρχει το άστρο του Ηλίου, μας φωτίζει και μας ζεσταίνει. Αυτό σημαίνει ότι κάτι πρέπει να "καίγεται", να υπάρχει κάποιο καύσιμο. Το καύσιμο αυτό, για όλα τα άστρα, είναι το υδρογόνο, που "καίγεται" όχι μέσω χημικής αντιδράσεως αλλά μέσω πυρηνικής αντιδράσεως - σύντηξης. Χρειάζεται πολύ καύσιμο - υδρογόνο για να "καίει" ο ήλιος δισεκατομμύρια χρόνια. Ο τεράστιος ήλιος αποτελείται κατά 74% από υδρογόνο. Η ανισοκατανομή στην παροχή μάζας - ενέργειας μεταξύ πρωτονίου - νετρονίου είναι αυτή που επαγωγικά δημιούργησε την επάρκεια του ζωογόνου καυσίμου. 

Μαγικό αυτό το 1,00137841887. Αν τα πράγματα ήταν ανάποδα, αν η μάζα του πρωτονίου ήταν 1,00137841887 φορές μεγαλύτερη από τη μάζα του νετρονίου, τα πρωτόνια θα είχαν γίνει στην πλειονότητά τους νετρόνια, ΖΩΗ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΗΡΧΕ! 

Πολύ ευφυής ο "σχεδιασμός" του Σύμπαντος ώστε να δημιουργηθεί ζωή! Το σχέδιο ήταν να δημιουργήσει χοντρά και λεπτά quarks, να συνδεθούν έτσι τα quarks ώστε το νετρόνιο να έχει ελάχιστα μεγαλύτερη μάζα - ενέργεια από ότι το πρωτόνιο, να γίνουν ασταθή τα νετρόνια και ευσταθή τα πρωτόνια, αυτά με τα ευσταθή ηλεκτρόνια να κάνουν ευσταθή άτομα υδρογόνου, ευσταθή θεμελιώδη συστατικά για να δομηθεί το σώμα μας, να δημιουργηθεί τεράστια ποσότητα υδρογόνου  - καυσίμου που η "καύση" του μας ζεσταίνει και θερμαίνει για δισεκατομμύρια χρόνια. Και για να γίνουν όλα αυτά θα έπρεπε το ηλεκτρόνιο να είχε κατάλληλη μάζα, που την έχει! 

Αυτά τα έξυπνα συμβαίνουν με ένα πολύ απλό φυσικό μέθεθος, τη μάζα. Φανταστείτε τι συμβαίνει με τα άλλα μεγέθη, με τα φυσικά φαινόμενα! Είναι αφάνταστα!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου