Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2021



ΥΠΟ ΚΛΙΜΑΚΑ

Αν η  γη ήταν  46 χρονών

εμείς θα είχαμε εμφανιστεί πριν από 4 ώρες.

Η βιομηχανική επανάσταση θα είχε αρχίσει πριν από 1 λεπτό.

Σε αυτό το λεπτό έχει καταστραφεί 

το 50% των δασών. 


 «Μη μου σκοτώνετε της γης το ποίημα» 

«Μη μου σκοτώσετε το νερό.

 Μη μου σκοτώσετε τα δέντρα. 

Μη μου ξεσκίστε αυτές τις θείες σελίδες 

που τις γράψανε τ΄ασύλληπτο φως 

κι ο ασύλληπτος χρόνος 

κι όπου σταθώ με περιβάλλουν. 

Μη μου σκοτώσετε της γης το ποίημα!...

 Επιστρατέψετε την αιωνιότητα,

 ανάβοντας το άστρο: "Αγάπη". 

Επιστρατέψετε την αιωνιότητα, 

ανάβοντας ψηλότερα απ΄ όλα, 

πάνω απ΄ το έτοιμο βάραθρο, 

το άστρο: "Ανθρώπινο μέτωπο!".

 Σας παρακαλούμε:

 Αφήστε μας τα πράγματα. 

Μη μας τα καίτε. 

Αφήστε τα έντομα να βρίσκουνε τ΄ άνθη τους.»

Νικηφόρος Βρεττάκος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου