Το μέγεθος της Σελήνης είναι αυτό ακριβώς που πρέπει ώστε να σταθεροποιείται η τροχιά της γης. Αν ήταν πολύ μικρότερη, σε εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια, οι ανεπαίσθητες διαταράξεις της γήινης περιστροφής, θα οδηγούσαν αθροιστικά σε μετατόπιση της γης σε σχέση με τον Ήλιο, μεταβάλλοντας δραστικά το κλίμα και καθιστώντας τη ζωή στον πλανήτη αδύνατη.

Αν η Γη απείχε περισσότερο από τον Ήλιο μπορεί να γινόταν σαν τον Άρη, μια παγωμένη έρημος, όπου οι χαμηλές θερμοκρασίες δημιουργούν μια επιφάνεια σκληρή και άγονη, ενώ το νερό και το διοξείδιο του άνθρακα παγώνουν και στερεοποιούνται. Αν πάλι η Γη βρισκόταν πιο κοντά στον Ήλιο, μπορεί να γινόταν σαν την Αφροδίτη, ένας πλανήτης θερμοκήπιο, η θερμοκρασία της θα ήταν περί που 480 βαθμοί Κελσίου. 

Ειδικά προγράμματα υπολογιστή έχουν δείξει πως, αν η Γη δεν είχε τόσο μεγάλο φεγγάρι (το μέγεθος της Σελήνης, σημειωτέον, ισούται περί που με το ένα τρίτο του μεγέθους της Γης), μετά από πολλά εκατομμύρια χρόνια, ο άξονας περιστροφής της  θα παρουσίαζε μετατόπιση ως και 90 μοιρών. Αν σκεφτεί κανείς ότι η δημιουργία του DΝΑ προϋποθέτει εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια κλιματικής σταθερότητας, αν ο άξονας της Γης έπαιρνε κλίση, οι επακόλουθες καταστροφικές κλιματικές μεταβολές θα απέκλειαν τη δημιουργία του.

Υπολογιστικά μοντέλα του ηλιακού μας συστήματος δείχνουν ότι η παρουσία του πλανήτη Δία με το κατάλληλο μέγεθος που έχει είναι επίσης κρίσιμη για την ύπαρξη ζωής της Γης, αφού με την βαρύτητά της εξοβελίζει μακριά από τη Γη επικίνδυνους αστεροειδείς ή θραύσματα των τελευταίων. Αν ο  Δίας είχε μικρότερο μέγεθος  θα ασκούσε στους αστεροειδείς ασθενέστερη ελκτική βαρυτική δύναμη, οι αστεροειδείς θα έπεφταν με μεγάλες ταχύτητες στη Γη καταστρέφοντας τη ζωή. 

Και η Γη έχει το κατάλληλο μέγεθος για την ανάπτυξη ζωής. Αν ήταν λίγο μικρότερη, η βαρύτητά της θα ήταν ασθενής για να συγκρατήσει το οξυγόνο. Αν ήταν μεγαλύτερη θα συγκρατούσε πολλά από τα αρχέγονα δηλητηριώδη αέρια αποκλείοντας την ανάπτυξη ζωής. Έχει όμως και την κατάλληλη θέση, βρίσκεται σχεδόν στα δύο τρίτα της απόστασης από το κέντρο του Γαλαξία μας. Αν το ηλιακό μας σύστημα βρισκόταν πολύ πιο κοντά στο γαλαξιακό κέντρο, ό που χάσκει απειλητικά μια μαύρη τρύπα, το πεδίο ακτινοβολίας θα ήταν τόσο έντονο ώστε δεν θα μπορούσε να υπάρξει ζωή. Αν πάλι βρισκόταν υπερβολικά μακριά, δεν θα υπήρχαν στη Γη αρκετά βαρύτερα στοιχεία ώστε να σχηματιστούν τα απαραίτητα συστατικά της ζωής. 

Michio Kaku / Παράλληλοι δρόμοι / Τραυλός