Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2021


"Κάθε τι που θεωρούμε πραγματικό 

συνίσταται από πράγματα ακατανόητα."

Niels Bohr

Είμαστε από άτομα, αυτό είναι μια πραγματικότητα, το πως δομείται όμως το άτομο υπερβαίνει την ανθρώπινη λογική.

Το άτομο είναι σε  ποσοστό 99,999999% κενό. Αν μεγεθυνθεί ένα άτομο, ώστε να αποκτήσει τη διάσταση ενός μεγάλου ποδοσφαιρικού γηπέδου, ο πυρήνας του ατόμου θα είχε τη διάσταση μιας μύγας  που θα ήταν καθισμένη στη σέντρα του γηπέδου,  ενώ τα ηλεκτρόνια θα ήταν σαν σκνίπες που γύριζαν γύρω γύρω στις εξέδρες.

Τα άτομα είναι κενά! Επειδή υπάρχει αυτή η διευθέτηση, τα άτομα είναι "κενά", υπήρξε η δυνατότητα ανάπτυξης και διατήρησης ζωής, βάσει νόμων της φυσικής, που είναι έξω από την ανθρώπινη λογική.

Η φυλακή που είναι εγκλωβισμένα τα ηλεκτρόνια είναι πολύ μεγαλύτερη από τη φυλακή του πυρήνα. Σύμφωνα όμως με τους ακατανόητους με την ανθρώπινη λογική νόμους της Φυσικής, όσο πιο μικρή είναι η φυλακή εγκλωβισμού σωματιδίων, τόσο μεγαλύτερη είναι η ενέργεια των σωματιδίων  που έχει εγκλωβίσει, τόσο πιο δύσκολα απελευθερώνονται τα σωματίδια που φιλοξενεί, τόσο μεγαλύτερη είναι η ενέργεια που θα απελευθερωθεί αν η φυλακή σπάσει. Δεν μπορούμε να αιχμαλωτίσουμε ένα σωματίδιο στο μικρόκοσμο σε ένα σημείο, γιατί η ενέργεια που θα αποκτούσε θα ήταν άπειρη κα θα έσπαγε τη σημειακή φυλακή! Όσο μικραίνει η φυλακή τόσο πιο πολύ επαναστατούν τα φυλακισμένα σωματίδια. Η φυλακή που έχει εγκλωβίσει τα ηλεκτρόνια σπάει πολύ πιο εύκολα από ότι ο πυρήνας, τα ηλεκτρόνια που κινούνται στις πάνω εξέδρες του γηπέδου μπορούν πιο εύκολα να αποδράσουν από ότι τα σωματίδια που είναι εγκλωβισμένα στον πυρήνα.

Στην καθημερινή ζωή ότι μεταβολή γίνεται οφείλεται σε χημικές αντιδράσεις, από την κατάλληλη  συνάντηση δύο διαφορετικών χημικών ουσιών,  σπάνε οι φυλακές των ηλεκτρονίων, πηγαίνουν  ηλεκτρόνια από το ένα άτομο σε άλλο άτομο ή μοιράζονται μεταξύ δύο ατόμων, σχηματίζονται νέες ουσίες. Από την απόλαυση μιας σοκολάτας έως την ενεργειακή ωφέλεια της καύση της βενζίνης, όλα είναι αποτελέσματα χημικών αντιδράσεων, οφείλονται στο σχετικά μεγάλο μέγεθος του ατόμου που κάνει κάνει εύκολη, με μικρή ενεργειακή δαπάνη, τη δραπέτευση των ηλεκτρονίων. Αν τα άτομα ήταν πιο μικρά δεν θα ήταν δυνατή η απόλαυση της σοκολάτας!

Είμαστε από άτομα,
 
που κατά 99,999999% είναι κούφια.

Είμαστε κενοί!


...είμαστε οι κούφιοι άνθρωποι...

T. S Eliot


 "Το κενό υπάρχει όσο δεν πέφτεις μέσα".

Οδυσσέας Ελύτης

Πως να μη πέσεις στο κενό

όταν είσαι πεσμένος στο υπαρκτό κενό του εαυτού σου;

Πως να συγ -χωρέσει

ένα κενό το άλλο κενό...

Γιατί ο πυρήνας είναι τόσο μικρός;

Η δημιουργία ζωής απαιτούσε την πάροδο δισεκατομμυρίων ετών. Θα έπρεπε λοιπόν να υπάρχει μια πηγή ενέργειας, ο ζωοδότης ήλιος, που θα έπρεπε να είχε μεγαλύτερη διάρκεια ζωής από αυτόν τον χρόνο. Αν οι καύσεις στον ήλιο γινόταν μέσω χημικών αντιδράσεων, η ενέργεια που θα απελευθερωνόταν από τα άτομα του, από τις μεγάλες φυλακές του μικρόκοσμου, δεν θα επαρκούσε παρά να διατηρήσει τον ήλιο για μικρό χρονικό διάστημα σε σχέση με αυτό που απαιτούσε η εμφάνιση ζωής. Ζωή δεν θα υπήρχε. 

Η εμφάνιση ζωής οφείλεται στο ότι ο πυρήνας είναι πολύ μικρός, στο ότι η ΄μικροσκοπική και στην κλίμακα του μικρόκοσμου αυτή φυλακή έχει αποθηκευμένα μεγάλα ποσά ενέργειας. Έτσι,  αν σπάσει ο πυρήνας - πυρηνική αντίδραση - απελευθερώνει ενέργεια τρομακτικά μεγαλύτερη από εκείνη που απελευθερώνεται από τις χημικές αντιδράσεις. Στον ήλιο σπάνε πυρήνες εξασφαλίζοντάς σε αυτόν ζωή δισεκατομμυρίων ετών και σε εμάς την ύπαρξή μας. 

Υπάρχουμε χάριν ενός κενού!
Κάπου το αναγνωρίζουμε το κενό!



"Κανείς δεν μπορεί να σηκώσει το κενό

 κι ας μην έχει καθόλου βάρος.

 Η προσπάθεια σε βουλιάζει."

 Σπύρος Βουτσινάς




"Έπεσες σε κενό ανθρώπου 

Προσδέσου."

 Γιάννης Κοντός / Τα ποιήματα / εκδόσεις Τόπος



"Ζωή μας αυτό που ποτέ μας δε ζήσαμε 

Αυτό το κενό - η ζωή μας" 

Αλέξης Τραϊανός



"...Κι όσο ζω, κι όσο μαθαίνω, τόσο νιώθω, αλίμονο μου, 

το βαθύ και το μεγάλο κι απροσμέτρητο κενό μου!..." 

 Ναπολέων Λαπαθιώτης / Μόνος ήρθα κάποιο βράδυ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου