"Δὲν εἶχα τίποτα γιὰ φαγητὸ ἀπόψε 

κι εἶπα νὰ τσιμπήσω πρόχειρα 

μιὰ σφραγισμένη λύση ποὺ ὑπῆρχε.

 Μὲ ἡμερομηνία παραγωγῆς,

 τῆς λήξης δυσανάγνωστη. 

Κάτι γράμματα ποὺ βρέθηκαν. 

Δός μου νὰ σ᾿ τὰ διαβάσω ἐγὼ 

προθυμοποιήθηκε ἡ ἀπάθεια. 


Κι ἔτσι εὐχαρίστως ποὺ τὸ δέχτηκα

 κι ἔτσι ἀπαίσια ποὺ τὰ διάβαζε ἐκείνη 

μὲ τὴ θηλυπρεπὴ φωνή της 

σὰν νά ῾χε ἀλλάξει φύλο καὶ ἡ σημασία τους

 καὶ ὁ ἀποστολέας 

κατάλαβα πὼς εἴχανε χαλάσει 

ἔληξε ἡ ἰσχύς τους.


 Μὴν τὰ πετᾶς μὲ πρόλαβε ἡ διορατικότης

 θὰ τύχει νὰ περάσει ἀπὸ δῶ 

καμιὰ φτωχὴ ὀνειροπόληση, τὰ δίνεις.

Τοὺς ἀρέσουνε τὰ χαλασμένα πράγματα 

ποὺ ἔχουνε λήξει."

 Κική Δημουλά