"Πιστεύω πως τίποτα δεν τελειώνει, πως τίποτα δεν αρχίζει. Μοιάζει πως τελειώνει, μοιάζει πως αρχίζει. Στην πραγματικότητα, όλα ξαναβρίσκουν το δρόμο τους, όλα κάποτε ισορροπούν, και μέσα μας και γύρω μας, και στους ανθρώπους και στα πράγματα. Μεταμορφώνονται και ισορροπούν. Ισορροπούν και γαληνεύουν. Όπως η θάλασσα". 

 Κώστας Μουρσελάς / Βαμμένα κόκκινα μαλλιά /  Εκδόσεις Πατάκη

elculture.gr  

Όσο για την ευχή σου να σε ξεχάσω, μου φέρνει στο νου την απάντηση που έδωσε ένας Ινδός ποιητής σε μια γυναίκα η οποία εγκαταλείποντάς τον του ζήτησε ακριβώς αυτό, να την ξεχάσει. Είχε χάσει το χαμόγελό του. Της απάντησε «θα σε ξεχνάω κάθε μέρα» με σβησμένη φωνή. Κατέγραψα επιμελώς τη φράση αυτή στη μνήμη μου, σαν να μάντευα ότι θα μου χρειαζόταν μια μέρα.  

Βασίλης Αλεξάκης / Θα σε Ξεχνάω Κάθε Μέρα / Μεταίχμιο