Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2021


 
Ἀπολέλυσαι τῆς ἀσθενείας σου 

Νίκος Καρούζος


"Νηστεύει ἡ ψυχή μου ἀπὸ πάθη 

καὶ τὸ σῶμα μου ὁλόκληρο τὴν ἀκολουθεῖ. 

Οἱ ἀπαραίτητες μόνο ἐπιθυμίες -

 καὶ τὸ κρανίο μου ὁλημερὶς χῶρος μετανοίας 

ὅπου ἡ προσευχὴ παίρνει τὸ σχῆμα θόλου. 


Κύριε, ἀνῆκα στοὺς ἐχθρούς σου. 

Σὺ εἶσαι ὅμως τώρα ποὺ δροσίζεις 

τὸ μέτωπό μου ὡς γλυκύτατη αὔρα.

 Ἔβαλες μέσα μου πένθος χαρωπὸ 

καὶ γύρω μου ὅλα πιὰ ζοῦν καὶ λάμπουν. 

Σηκώνεις τὴν πέτρα - καὶ τὸ φίδι 

φεύγει καὶ χάνεται.

Ἀπ' τὴν ἀνατολὴ ὡς τὸ βασίλεμμα τοῦ ἥλιου

 θυμᾶμαι πὼς εἶχες κάποτε σάρκα καὶ ὀστὰ γιὰ μένα. 

Ἡ νύχτα καθὼς τὴν πρόσταξες ἀπαλὰ μὲ σκεπάζει

 κι ὁ ὕπνος - ποὺ ἄλλοτε ἔλεγα πὼς ὁ μανδύας του 

μὲ χίλια σκοτάδια εἶναι καμωμένος,

 ὁ μικρὸς λυτρωτής, ὅπως ἄλλοτε ἔλεγα - 

μὲ παραδίδει ταπεινὰ στὰ χέρια σου... 

Μὲ τὴ χάρη σου ζῶ τὴν πρώτη λύτρωσή μου."

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου