Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Πέμπτη 2 Μαΐου 2024



Μεγάλη Πέμπτη

"Τα έργα του αληθινά και αι οδοί του ευθείαι.

 Αυτός που κρέμασε τον ήλιο

 στο μεσοδόκι τ' ουρανού 

 Κρέμεται σήμερα σε ξύλο 

 ίλεως Κύριε γενού!

 Και στ' ασπαλάθια της ερήμου

μια μάνα φώναξε: «παιδί μου»!

 Διά ξύλου τα τέκνα του Αδάμ Παραδείσου γεγόνασιν άποικοι.

 Με του Απριλιού τ' αρχαία μάγια

με των δαιμόνων το φιλί μπήκε στο σπίτι κουκουβάγια

μπήκε κοράκι στην αυλή. 

 Κι όλα τ' αγρίμια στο λαγκάδι

 πήραν το δρόμο για τον Άδη. 

 Ελήλυθε εις την γην ίνα μαρτυρήση τη αληθεία. 

 Θα ξανασπείρει καλοκαίρια

 στην άγρια παγωνιά του νου αυτός που κάρφωσε τ' αστέρια

 στην άγια σκέπη τ' ουρανού. 

 Κι εγώ κι εσύ κι εμείς κι οι άλλοι

 θα γεννηθούμε τότε πάλι. 

 Ούτος εστιν η ζωή και το φως και η ειρήνη του κόσμου."

 Νίκος Γκάτσος


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου