Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Παρασκευή 24 Μαΐου 2024




"Μα τι νομίζετε, φώναξε ο Ραζουμίχιν, υψώνοντας ακόμη περισσότερο τη φωνή του, νομίζετε πώς με πειράζει που λένε ψέματα; Το ψέμα είναι το μόνο προνόμιο των ανθρώπων απέναντι στους άλλους οργανισμούς. Αν δεν πεις ψέματα, ποτέ δε θα φτάσεις στην αλήθεια! Αν είμαι άνθρωπος, είναι γιατί λέω ψέματα. Σε καμιάν αλήθεια δεν έφτασε κανείς προτού πει ψέματα δεκατέσσερις φορές κι εκατόν δεκατέσσερις... 

Θα 'λεγα όμως εμείς ούτε ένα ψέμα δεν ξέρουμε να πούμε με πρωτοτυπία. Πες μου ψέματα, μα με τον δικό σου πρωτότυπο τρόπο κι εγώ θα σε φιλήσω. Το να πεις ένα ψέμα δικό σου είναι μπορώ να ισχυριστώ, προτιμότερο από το να πεις μια κλεμμένη αλήθεια. Στην πρώτη περίπτωση είσαι άνθρωπος, στη δεύτερη όμως παπαγάλος."* 

Έγκλημα και τιμωρία 
Фёдор Михайлович Достоевский - Φιοντόρ Ντοστογιεύσκι
 




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου