Μία θα είναι η νίκη μας
στην κατανόηση της πραγματικότητας.
Να αποδεχτούμε την ήττα της λογικής μας!
ΦΩΣ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΣ
Στην προηγούμενη ανάρτηση είδαμε ότι ο χρόνος δεν είναι απόλυτος, είναι σχετικός, δεν είναι ακαμπτος, είναι εύκαμπτος. Εμείς, οι ακίνητοι παρατηρητές αντιλαμβανόμαστε ότι ο χρόνος αυτών που κινούνται ως προς εμάς κυλάει πιο αργά. Ο ρυθμός παρέλευσης του χρόνου είναι διαφορετκός για κάθε οντότητα, ανάλογα με την ταχύτητά της. Όσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητά τους τόσο για εμάς ρέει πιο αργά ο χρόνος τους. Υπάρχουν άπειροι χρόνοι, όσες και οι ταχύτητες που μπορεί να κινηθεί κάτι ως προς εμάς. Μάλιστα, αν μια οντότητα κινείται με την ταχύτητα του φωτός, τότε, για εμάς αυτή η οντότητα δεν βιώνει την ροή του χρόνου, ο χρόνος έχει παγώσει, η οντότητα αυτή δεν γερνάει. Έτσι, το φως είναι αέναο.
Με την εμφάνιση του φωτός αναδύεται και η έννοια του χρόνου. Το "Γενηθήτω φως" σημαίνει "Γενηθήτω Χρόνος".
ΦΩΣ ΚΑΙ ΧΩΡΟΣ
Συμβαίνει όμως και κάτι άλλο συγκλονιστικό. Το "Γενηθήτω φως" σημαίνει και "Γενηθήτω Χώρος". Παρά την ανθρώπινη αμπειρία ούτε ο χώρος είναι απόλυτος, άκαμπτος. Για έναν ακίνητο και έναν κινούμενο παραταρητή δεν είναι σχετικός μόνο ο ΧΡΟΝΟΣ είναι σχετικός και ο ΧΩΡΟΣ! Ο ακίνητος παρατηρητής αντιλαμβάνεται ότι η χωρική διάσταση ενός κινούμενου αντικειμένου κατά τη διεύθυνση της κίνησης συστέλλεται, μικραίνει, συρρικνώνεται. Η διάσταση στην κάθετη διεύθυνση παραμένει αμετάβλητη. Το μήκος του συστέλλεται, το πλάτος του παραμένει σταθερό. Συνεπώς, μία οντότητα έχει άπειρα μήκη. Όσες είναι οι διαφορετικές ταχύτητες με τις οποίες μπορεί να κινηθεί.
Ας φανταστούμε ένα διαστημόπλοιο. Όσο ταξιδεύει το διαστημόπλοιο προς τον πλανήτη - προορισμό το μήκος του διαστημοπλοίου μικραίνει σε σύγκριση με το μήκος που είχε πριν την εκτόξευσή του, όταν ήταν ακίνητο στη γη! To πλάτος του παραμένει σταθερό. Η απόσταση, επίσης, μεταξύ γης και πλανήτη προορισμού μικραίνει. Απίστευτο αλλά αληθινό!
Μάλιστα, όσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητα του διαστημοπλοίου τόσο θα μικραίνει η διάσταση του μήκους του, τόσο θα μικραίνει η απόσταση γης - πλανήτη προορισμού.
Η συστολή του μήκους είναι αισθητή όταν το κινούμενο αντικείμενο έχει ταχύτητα συγκρίσιμη με εκείνη του φωτός. Ας φανταστούμε ότι ένα διαστημόπλοι κινείται με ταχύτητα υ ίση με τα οκτώ δέκατα της ταχύτητας του φωτός, υ = 0.8c, όπως φαίνεται στην αρχική εικόνα. Το μήκος του διαστημοπλοίου θα έχει ελαττωθεί στο μισό! Το πλάτος του θα ήταν το ίδιο. Αν τώρα φανταστούμε ότι η ταχύτητα του διαστημοπλοίου, είπαμε ας φανταστούμε, έτεινε προς την ταχύτητα του φωτός, τότε, το μήκος του διαστημοπλοίου θα έτεινε στο μηδέν! Θα βλέπαμε ότι το διαστημόπλοιο θα είχε γίνει πίτα!
Όπως αναφέρθηκε, θα μειώνονται με την ταχύτητα και οι αποστάσεις στον χώρο. Ας υποθέσουμε ότι ένας πλανήτης, ο ΓΑΛΑΖΙΟΣ ΠΛΑΝΗΤΗΣ, απέχει από τη ΓΗ 4 έτη φωτός, δηλάδή το φως για να φτάσει σ' αυτόν από την ΓΗ, χρειάζεται 4 χρόνια τρέχοντας με 300.000 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο. Στην παραπάνω εικόνα φαίνεται η ελάττωση της απόστασης αυτής με την αύξηση της ταχύτητας. Όταν η ταχύτητα του διαστημοπλοίου γίνει 90% της ταχύτητας του φωτός η απόσταση ΓΗΣ - ΓΑΛΑΖΙΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ γίνεται 1.75 έτη φωτός. Αν γίνει 99,999999999% της ταχύτητας του φωτός η απόσταση γίνεται από 4 έτη φωτός μόνο 9 λεπτά φωτός! Η απόσταση τείνει να μηδενιστεί όταν μια οντότητα τείνει να κινείται με την ταχύτητα του φωτός.
Το "Γενηθήτω φως" σημαίνει "Γενηθήτω Χώρος".
Η ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ! ΓΕΝΗΘΗΤΩ ΧΩΡΟΧΡΟΝΟΣ!
Ο χρόνος όχι μόνο δεν είναι απόλυτος αλλά και δεν είναι ανεξάρτητος. Έχει χάσει την ανεξαρτησία του από τον χώρο. Ο χρόνος και ο χώρος είναι στενά συνδεδεμένοι μεταξύ τους, εξαρτώμενοι και οι δύο από την ταχύτητα των σωμάτων, υπάρχουν ως ένα ενιαίο σύνολο, ως ΧΩΡΟΧΡΟΝΟΣ. Και οι δύο είναι εύπλαστοι, σχετικοί, η αύξηση της ταχύτητας επιβραδύνει τη ροή του χρόνου και συστέλλει τον χώρο. Μάλιστα, σε ό,τι ποσοστό επιβραδύνεται ο χρόνος, στο ίδιο ακριβώς ποσοστό συστέλλεται ο χώρος. Χωρίς αυτές τις ιδιάζουσες μεταβολές του χώρου και του χρόνου δεν θα υπήρχε ζωή.
Δεν έχουν νόημα οι έννοιες του χώρου και του χρόνου πριν την εμφάνιση του φωτός! Το "γενηθήτω φως" σημαίνει "ΓΕΝΗΘΗΤΩ ΧΩΡΟΧΡΟΝΟΣ".
Το φως είναι μια δέσμη φωτονίων, μια ακολουθία πακέτων ενέργειας. Τα φωτόνια δεν έχουν μάζα, ό,τι δεν έχει μάζα κινείται υποχρεωτικά με την ταχύτητα του φωτός. Συνεπώς, για εμάς το ρολόι τους είναι σταματημένο, δισεκατομμύρια χρόνια για εμάς δεν αντιστοιχού ούτε σε μια δική τους στιγμή! Είναι αέναα. Και η απόστασή τους από οποιοδήποτε σημείο του σύμπαντος είναι μηδέν! Για εμάς, τα φωτόνια αντιλαμβάνονται το μήκος από τη μια άκρη του σύμπαντος έως την άλλη να είναι μηδέν. Για εμάς, το φωτόνιο δεν βιώνει τον χρόνο και τον χώρο, βιώνει όλες τις θέσεις του χώρου την ίδια, τη μία και μοναδική του στιγμή.
ΤΟ ΦΩΤΟΝΙΟ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑΧΟΥ ΠΑΡΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΠΛΗΡΩΝ!
Έχει και η Φυσική τους Αγγέλους της.
Το φως δεν έχει μνήμη για εμάς, όλα τα γεγονότα που μεσολάβησαν από τη στιγμή της δημιουργίας μέχρι αυτή τη στιγμή είναι γι' αυτό διαδραματιζόμενα τώρα γεγονότα, ανεξάρτητα το που συμβαίνουν στον χώρο.
Η διάρρηξη του δεσμού μας με τον απόλυτο χρόνο και τον απόλυτο χώρο είναι δύσκολη. Είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι η πραγματικότητα γύρω μας δεν είναι αντικειμενική, είναι ατομική. Έχουμε παραπλανηθεί να σκεπτόμαστε τον χώρο και τον χρόνο ως ασύνδετες και διακριτές οντότητες λόγω της ισχυρής έμφυτης μεροληψίας μας να τις διαχωρίζουμε. Και να ήταν το μόνο που μας έχει παραπλανήσει!
Μία θα είναι η νίκη μας
στην κατανόηση της πραγματικότητας.
Να αποδεχτούμε την ήττα της λογικής μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου