"Γνώρισα πολλούς μοναχικούς ανθρώπους στη ζωή μου και ήσαν όλοι τους σημαδεμένοι. Άλλοι από υπερβολική ομορφιά, άλλοι από μεγάλη ασχήμια, άλλοι από αστραφτερή εξυπνάδα, άλλοι από βαθιά σοφία, άλλοι από θεία τρέλα κι άλλοι από δαιμονική. Οι υπόλοιποι άνθρωποι, αυτοί που πάντα βάζουνε νερό στο κρασί τους, κουσούρια στην ομορφιά τους, κομμάτια ομορφιάς στην ασχήμια τους, βλακεία στην εξυπνάδα τους, μωρία στη σοφία τους, λογική στην τρέλα τους, αδύνατον να πλησιάσουν τους μοναχικούς ανθρώπους ή, ακόμη κι αν τους πλησιάσουν, αδύνατον να μείνουν για πολύ κοντά τους. Η τελειότητα, σε οποιαδήποτε μορφή της, τούς συνθλίβει και βιάζονται να επιστρέψουν στον ήρεμο κόσμο της ατέλειας, που δεν τους συναρπάζει, αλλ' ούτε τους τρομάζει."

Χιόνης Αργύρης  

Περί Αγγέλων και Δαιμόνων  / Eκδόσεις Γαβριηλίδης