Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Πέμπτη 2 Μαΐου 2024




ΜΕΓΑΛΗ  ΠΕΜΠΤΗ. α

Μέρα τρεμάμενη, όμορφη σαν νεκροταφείο 

με κατεβασιές ψυχρού ουρανού


 Γονατιστή Παναγία κι αραχνιασμένη 

Τα χωμάτινα πόδια μου άλλοτε 

(Πολύ νέος ή και ανόητα όμορφος θα πρέπει να ήμουν) 


Οι και δύο και τρεις ψυχές που δύανε

 Γέμιζαν τα τζάμια ηλιοβασίλεμα. 


ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ. β 

Σωστός Θεός. Όμως κι αυτός έπινε το φαρμάκι του

 γουλιά γουλιά καθώς του είχε ταχθεί 

έως ότου ακούστηκε η μεγάλη έκρηξη.


 Χάθηκαν τα βουνά. Και τότε αλήθεια φάνηκε

 πίσω από το πελώριο πηγούνι ο κύλικας


 Κι αργότερα οι νεκροί μες στους ατμούς, εκτάδην.


Οδυσσέας Ελύτης



Posted by at

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)