Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2021


 
Πιστεύω

 στην υγρασία της νύχτας, 

στα αγάλματα που ταξιδεύουν

 μέρα - νύχτα μέσα σε 

δαπανηρές συσκευασίες


 και στα κλειστά παράθυρα

 εργοστασίων που απεργούν.


 Πιστεύω στην λιτανεία των αυτοκινήτων, 

στα νεαρά σφυρίγματα

ενός εγκαταλελειμμένου αστυφύλακα


και στην οσμή από σελίδες άκοπες 

 των σχολικών βιβλίων. 


Πιστεύω

 στις ποιητικές ανθολογίες, 

στις διαφημίσεις ταυρομαχιών του '35, 

και στα σημάδια του κορμιού σου 

που φανερώνουν έρωτα. 


Τέλος πιστεύω στον θάνατο της μνήμης

 και στην ανάσταση των επιθυμιών

εν μέσω ρόδων, γιασεμιών και υακίνθων.

Και τούτο εγένετο.

Αμήν.


Μάνος Χατζιδάκις


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου