Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2021


"Ο άνθρωπος δεν είναι αυτό που νομίζεις ότι είναι,

είναι αυτό που κρύβει."


 André Malraux

"Τι παράξενο, αλήθεια! 

 Οι άνθρωποι κουβεντιάζουν 

μόνο για όσα τους είναι απόμακρα και ξένα. 

 Τ' άλλα, αυτά που τους καίνε,

 μην αφήνοντάς τους τις νύχτες να κοιμηθούν, 

τα ζει καθένας μονάχος, μέσα στη σιωπή. 

 Και πεθαίνοντας τα παίρνει μαζί του στον τάφο.

 Γι' αυτό κι οι νεκροί είναι αμίλητοι.

 Γιατί ζουν την πιο δική τους ζωή."

 Τάσος Λειβαδίτης / Οι γυναίκες με τ' αλογίσια μάτια


"Αυτό το ζ στη ζωή, όλο βουίζει.

 Δεν σέβεται τη νεκρική μας ησυχία." 

Τσιμάρας Τζανάτος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου