Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2020



 "Κάτι επικίνδυνα κομμάτια χάος είν’ η ψυχή μου 

που έκοψε με τα δόντια του ο Θεός.

Άλλοι τα τριγυρίζουν πάνω σε σανίδια

 τα δείχνουν, τα πουλάνε, τ' αγοράζουν.

 Εγώ δεν τα πουλώ.

Οι άνθρωποι τα κοιτάζουν 

με ρωτάνε, άλλοι γελάνε, άλλοι προσπερνάνε. 

Εγώ δεν τα πουλώ."

Μίλτος Σαχτούρης


"Τούτο το σώμα που έλπιζε σαν το κλωνί ν᾿ ανθίσει 

και να καρπίσει και στην παγωνιά να γίνει αυλός

 η φαντασία το βύθισε σ᾿ ένα βουερό μελίσσι 

για να περνά και να το βασανίζει ο μουσικός καιρός."

 Γιώργος Σεφέρης


"Η ψυχή μου ένα σμήνος μυριάδων πουλιών 

που τ' αλώνιζε η θύελλα.

 Όσα διασώθηκαν βρήκαν το δέντρο τους. 

Φτερούγισαν κι έμειναν μέσα στις λέξεις." 

Νικηφόρος Βρεττάκος


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου